Monday 31 January 2011

Egypte : een duivels dilemma

Tunesië is uit het nieuws verdrongen. Het heeft dan ook geen Suez-kanaal. Egypte domineert nu de tv-staions en de kranten. Obama en Clinton dringen aan op een vreedzame wisseling van de macht. Merkel en Sarkozy papegaaien hen na.
In Iran werd Zahra Bahrami opgehangen. De vrouw, met een dubbele nationaliteit, was op familiebezoek en nam deel aan een demonstratie tegen het afschuwelijke regime van Khamenei en Ahmedinejad. Die twee steunen nu de protesterende bevolking van Egypte. Het kan verkeren.
De Amerikanen hebben het moeilijk. Ze hebben Mubarak jarenlang in het zadel gehouden. Maar het zijn ook democraten, die het volk niet kunnen negeren. Iran probeert de Amerikaanse positie in Egypte te ondermijnen in de hoop dat de moslim broederschap daar de macht over neemt. Het Suez-kanaal, waar doorheen schepen dagelijks 1,8 miljoen barrel olie transporteren, speelt een belangrijke rol in de opstelling van de internationale gemeenschap.
Obama riep de Egyptenaren op vreedzaam te protesteren. Geen geweld en geen vernielingen! Ook Mubarak roept op om te demonstreren binnen de grenzen van de wet, die hij zelf stelt.
Er vallen doden en gewonden door het gewelddadige optreden van zijn politie!
Vreedzaam protesteren heeft enkel zin als er aan de andere kant een regime is, dat daar gevoelig voor is, dat wil luisteren en reageren. Die neiging, die eigenschap hebben dictators in het algemeen niet. Zij willen de macht behouden, zichzelf blijven verrijken ten koste van hun volk. Ze arresteren , martelen en vermoorden tegenstanders, ze schakelen de communicatiemogelijkheden uit.
Mandela, om maar eens een voorbeeld te noemen, geloofde en gelooft niet in geweldloosheid als principe, maar wel in geweldloosheid als tactiek. Als hij niet in de tweede helft van 1960 tot de conclusie gekomen was , dat geweld onvermijdelijk zou zijn, bestond het apartheidsregime in Zuid- Afrika waarschijnlijk nog steeds. Jezus ranselde de tollenaars de tempel uit. In sommige situaties is kracht de enige taal die gebruikt kan worden. De omstandigheden bepalen het te kiezen middel. De Amerikanen hebben niet gewacht op vreedzame demonstraties van het volk tegen het regime van Saddam Hussein in Irak. Geweld voor de ‘goede zaak’ is toegestaan. En om te bepalen wat de ‘goede zaak’ is hebben we principes nodig, aan de hand waarvan de afweging gemaakt kan worden.
Het probleem in Egypte is dat er geen goed georganiseerde oppositie is. Dat er geen getrainde mensen zijn, die over wapens beschikken en op een georganiseerde manier het regime omver kunnen werpen. Dat kan vaak alleen met de hulp van buitenlandse mogendheden, die er belang bij hebben. De westerse wereld heeft er belang bij, dat het Suez-kanaal open blijft. Ze roepen daarom op tot vreedzame protesten, om een slachting onder de weerloze bevolking te voorkomen. Ze zijn niet bereid om de bevolking van de Arabische dictaturen in Tunesië, Algerije, Marokko, Jemen, Libië, Egypte of Iran te bewapenen en te helpen organiseren. Bang als ze zijn voor het fundamentalistisch islamitisch gevaar en bang als ze zijn dat hun economische en financiële belangen geschaad zullen worden. Een duivels dilemma.

Wednesday 26 January 2011

KPN en de omgekeerde wereld ( voortzetting )

Dat ze bij KPN van de omgekeerde wereld houden is mij inmiddels duidelijk. Het bedrijf schrijft zelf in een brief dat het een betaling ontvangen heeft en vraagt vervolgens aan de klant om te bewijzen dat die betaling ook gedaan is. Een senior medewerker klachtbehandeling ontkent zelfs, dat die betaling gedaan is. Van communicatie hebben ze bij KPN geen kaas gegeten. Dat blijkt ook weer uit het volgende staaltje. Op 11 december 2010 schreef ik een brief aan de directie. De inhoud was als volgt:

Geachte Heer/ Mevrouw,

Uw brief van 7 december met het bovenvermelde kenmerk ( briefnummer) heb ik ontvangen.
Het kost uw klanten nog enige moeite u terug te schrijven, omdat het kennelijk tot uw klantenservice behoort om op uitgaande post geen adres te vermelden, waarnaar terug gereageerd kan worden.

Uw brief beschouw ik als de derde belediging van het normale mensenverstand deze week.
Ik ga niet uit de doeken doen wat er allemaal gebeurd is. Dat kunt u - als u wenst – nalezen door via de website www.maconsult.nl de link naar blog te volgen.
Daar heb ik wat gratis reclame voor uw organisatie gemaakt.

Wel sluit ik te uwer informatie uw schrijven van 26 november jl. bij, waarin u meedeelt van mij een betaling ad € 63,59 ontvangen te hebben, waarmee u geen raad weet.
Alle telefonische pogingen mijnerzijds om tot het gezonde mensenverstand van uw medewerkers door te dringen hebben geen resultaat opgeleverd. Ze leiden slechts tot steeds verdergaande arrogantie en brutaliteit.

Ik ben klaar met uw bedrijf. Mijn abonnement zal in maart 2011 niet verlengd worden, want ik zeg het bij deze tegen de eerstkomende datum op. Of u mij nog aansluit en wat u verder nog allemaal aan dreigementen uit wil voeren, laat ik graag aan uw welwillende wijsheid over.

Vriendelijke groeten,

De medewerker klachtbehandeling heeft deze brief vandaag, 25 januari 2011, ontvangen.
Hij is boos. Vandaag kreeg ik ook een brief van de Stichting Preventel. KPN was zo vriendelijk mij daar te registreren als wanbetaler. Ik ben dus ook boos. Maar dat was al duidelijk.

De medewerker klachtbehandeling, S.H. zullen we hem noemen want van bepaalde mensen mogen publiekelijk enkel de initialen vermeld worden, schreeft mij vandaag een mailtje met de volgende inhoud:

Geachte heer Van Dijk,

Vandaag 25 januari 2011 heb ik uw brief van 11 december 2010 ontvangen.
Hierin verwijst u naar uw Blog op uw website.

Ik wil u vriendelijk verzoeken om mijn persoonlijke gegevens te verwijderen uit deze Blog.
Hiermee bedoel ik mijn naam, e-mail adres, telefoonnummer en werktijden.

Indien u deze gegevens niet wil verwijderen ben ik genoodzaakt verdere stappen te ondernemen.

Alvast bedankt voor uw medewerking.


Met vriendelijke groet,


Een bedrijf, waarin de cultuur is dat klachten serieus genomen worden, zal er alles aan doen om het de klant zo eenvoudig mogelijk te maken een eventuele klacht kwijt te kunnen. Deze medewerker klachtbehandeling daarentegen wenst anoniem te blijven en zo onbereikbaar mogelijk. Dat is logisch. Want de klant moet eerst langs een callcenter zien te komen, zodat er aan de klacht nog wat geld verdiend kan worden.

Ik heb mijn blog van enige tijd geleden aangepast. Die vermeldt nu nog slecht initialen en het telefoonnummer van de heer S.H. heb ik ook verwijderd.

Ik heb intussen ook twee facturen van KPN ontvangen vanwege vroegtijdige beeindiging van het abonnement. Twee! Een voor een telefoonnummer, dat ik nooit gehad heb en waarvoor van mijn rekening nooit een factuur betaald is.

Daarover heb ik maar weer een brief gestuurd aan de directie in Den Haag. Deze keer aangetekend. Het zal wel weer enige tijd vergen voor de medewerker klachtbehandeling, die waarschijnlijk in Groningen zit, die ontvangt.

Wednesday 19 January 2011

Koerden

Ik had Ali, zo zal ik hem hier noemen, al enkele keren gezien. Maar nog niet echt gesproken. Vanmiddag kwam hij, in gezelschap van een andere man, mijn zaak binnen.
Ze gingen in een hoekje zitten en haalden een laptop tevoorschijn. Die stond even later op de bar. Ik keek naar beelden van een aanslag in Kirkuk. De verslaggever ter plaatse bleek de man in Ali's gezelschap te zijn. Ali is sedert 1991 in Nederland. De journalist sinds april 2009. Hij leert inmiddels Nederlands in Heerlen. Ik kreeg les in de geschiedenis van de Koerden. 33 miljoen mensen zonder staat of natie, maar met een identiteit. Provincie van het Osmaanse Rijk, de republiek Mahabad. Tot zover hebben ze het gebracht. In het noorden van Irak zijn de ontwikkelingen hoopgevend, maar in Turkije en Iran is het tegendeel nog altijd het geval. Het Koerdisch gebied beslaat een oppervlakte ter grootte van Frankrijk ( 530.000 km2 ). Er leven bijna evenveel Koerden in Turkije als Nederland inwoners heeft. Een op de vijf inwoners van Turkije is een Koerd en 30% van het Turkse grondgebied is Koerdisch van oorsprong. Ik zie ook beelden van 'bloedige vrijdag' 16 maart 1988, toen Saddam Hoessein zijn gifaanslag op Halabjah pleegde, die 5000 mensen het leven kostte. Schokkende beelden. Ik had ze al eens gezien. Ali Chemicalie kende ik van naam.
Mijn Ali vocht vanaf zijn veertiende voor de onafhankelijkheid van zijn volk. Tot hij op zijn twintigste in de Amna Suraka gevangenis van Saddam belandde. Een weggeschoten hiel en een uit zijn arm verwijderde kogel. Martelingen. Goede en slechte mensen. Zo ziet Ali de wereld. 'God straft de slechte mensen. Kijk maar naar Australie', zei hij. En Nederland komt ook nog aan de beurt. Want God staat aan de kant van de goede mensen. 'De Turken en de Amerikanen vinden ons terroristen. Dat zijn we niet. Waren jullie terroristen toen jullie terug vochten toen Hitler jullie land binnengevallen was? We worden allemaal belazerd door de Amerikanen. Die veroorzaken alle ellende in de wereld. Kijk maar naar de huidige crisis.De Amerikanen zaten ook achter de oorlog tussen Irak en Iran. Saddam werd door de Amerikanen in de steek gelaten en probeerde de Arabische wereld te verenigen. Dat lukte hem ook. Maar op het laatste moment werd hij door Egypte, door Moubarak, onder druk van de Amerikanen in de kou gezet en daarna door Kuwait. Daarom viel hij dat land aan.' Mijn Koerdische kennissen zijn geen vrienden van Saddam. Maar nog minder van de Amerikanen.

Friday 7 January 2011

Hoe lang bestaat Belgie nog?

De Belgische koning Albert II lijkt enigszins radeloos. De vierde poging om na de verkiezingen van 13 juni 2010 een regering te vormen is ook weer mislukt. Johan Vande Lanotte heeft de vorst gisteren verzocht van zijn opdracht te worden ontlast. Het zijn vooral de Vlamingen die dwarsliggen. Die willen een staatshervorming. Meer autonomie en minder afdragen aan de armere Wallonie. De Walen hebben zich jaren drie slagen in de rondte gewerkt toen de industrie nog floreerde. Vergelijkbaar met de mijnen in het Nederlandse Zuid-Limburg. Het denken in de rechter kontzak overschaduwd, vooral bij de Vlamingen, het historisch besef. De Vlamingen willen niet eens meer praten. Vlaams, Frans en Duits weigeren elkaar te verstaan. Solidariteit is een in vergetelheid geraakt begrip. Er is nog wel een koning, maar voor het overige hebben de Belgen alles minstens in drievoud. Carl Devos van de universiteit in Gent concludeert dat Belgie kapot is. 208 dagen duurt de formatie nu. Een record. Om ze weer op een hoop te drijven lijken de Belgen een buitenlandse vijand nodig te hebben. Als de Fransen, de Duitsers en de Nederlanders nu eens gezamenlijk zouden besluiten Belgie te annexeren en onderling te verdelen? Misschien de laatste redding voor de radeloze koning en zijn volk.

Thursday 6 January 2011

Denkende diender

Hoofdcommissaris Welten van Amsterdam heeft voor politieke deining gezorgd. In 'vijf jaar later', een interview met Jeroen Pauw, uitgezonden op 4 januari, heeft hij gezegd niet te verwachten dat vrouwen in boerka's door zijn mensen gearresteerd zullen worden. De regeringsfracties buitelen nu over hem heen. Brinkman van de PVV voorop. De politiek is de baas en de politie heeft maar gewoon te doen wat de wetgever voorschrijft. Ik heb het interview nog eens bekeken en hoorde Welten zeggen, dat hij van plan is zelf te blijven denken en - mocht het nodig zijn - burgerlijk ongehoorzaam te zijn. Dat geeft mij een goed gevoel. Zo zouden er meer moeten zijn. De politie beschermt ons zelfs tegen de gevaarlijke grillen van sommige politici. Als dat in de dertiger en veertiger jaren van de vorige eeuw gebeurd was, hadden we misschien nooit een tweede wereldoorlog gehad. Degene met de grootste mond heeft niet altijd gelijk, ook al is het een politicus of een meerderheid in het parlement, en moet zeker niet per definitie met oogkleppen op gevolgd worden. Denkende dienders zijn beter dan domme.

Saturday 1 January 2011

Gelukkig nieuwjaar!

De krant staat op deze laatste dag van het jaar 2010 vol met terugblikken. Onder meer op de gigantische overwinning van de PVV bij de verkiezingen van 9 juni. Hoe was dat mogelijk ? Waarom zag niemand het aankomen ? Analyses van hooggeleerde heren zoals Winsemius, Van Baar, Timmermans en Scheffer. Actieve, volgzame, overvraagde en pragmatische burgers schijnen er te zijn. En van al deze groepen verloren velen hun vertrouwen in de politiek. Zakkenvullers zijn het, die alleen aan hun eigen loopbaan denken, de baantjes onderling verdelen. Eten van ons geld zonder er iets voor te doen. Nederland is het meest corrupte land van de hele wereld, maar we weten het goed te camoufleren. Wie hier niet werkt wordt aangekleed, wie werkt wordt uitgekleed. 'Ze' luisteren niet en weten daarom ook niet wat er in de samenleving echt leeft. 'Ze' weten het beter, want 'ze' hebben doorgeleerd. 'Ze' leven in een theoretische door hen zelf geconstrueerde wereld en bemoeien zich bijna overal mee. Maar 'ze' regelen niet dat mijn kinderen werk krijgen. Dat krijgen allochtonen, want er is voorkeursbeleid. Als je als Nederlander werkeloos wordt of afhankelijk van een bijstandsuitkering, wordt je afgesnauwd, moet tientallen formulieren invullen en van alles en nog wat bewijsstukken overleggen. Daar nemen 'ze' rustig maanden de tijd voor en jij moet maar zien waar je in die tijd van leeft. Kom je van ver, dan is alles binnen een week geregeld. Is het gek, dat veel mensen zich niet meer thuis voelen in hun eigen land ? De verhoudingen zijn scheef getrokken. We zijn over de schreef gegaan. Het evenwicht, de logica is verdwenen. Volgzame en overvraagde burgers begrijpen het niet meer en kunnen het dus ook aan niemand meer uitleggen. Daarom schelden ze. Pragmatische burgers interesseert dat gedoe niet. Die redden zichzelf wel. Actieve burgers eten van het gedoe en zullen er dus alles aan doen om het in stand te houden. Ook de politie verliest gaandeweg steeds meer haar gezag. Ze schrijven bonnen voor allerlei futiliteiten, maar durven bepaalde wijken niet meer in, laat staan dat ze in staat zijn de georganiseerde criminaliteit aan te pakken. Wie hier als politiefunctionaris nog echt durft op te treden heeft daar zelf meer last van dan degene waartegen dat optreden gericht is. Er is altijd wel iemand die leutert over disproportionaliteit. Ze kijken dus wel uit, die politiemensen. Voor zaken die gewone mensen raken, zoals een gestolen fiets of een woninginbraak komen ze hun bureau niet eens meer uit. Annemieke Linders uit Venlo kan erover meepraten. Bedrogen werd ze. 'Neem hem uw huissleutels af en als hij u iets wil doen, bel dan 112.' Voor de rest bleken ze doof. We staan in de kou, worden in de steek gelaten door degenen die voor ons op zouden moeten komen. Dus moeten we onszelf helpen. De meeste stemmers op Wilders denken zichzelf daarmee te helpen. Een laatste poging. Als die ook geen effect sorteert is het over met de democratie, waarvoor zovelen hun leven gegeven hebben. Dan gaan alleen de actieve burgers nog op zichzelf stemmen. Gelukkig nieuwjaar!