Tuesday 7 July 2015

Afscheid nemen ?

Laten we gewoonweg afscheid nemen van de rest van de wereld.
Schuld op schuld blijven stapelen is immers geen optie.

Dat is de Christelijke en Gereformeerde moraal van vandaag de dag.
Niets is er meer over van de barmhartige Samaritaan.
Naastenliefde is verleden tijd.

Het laat nog maar eens zien hoezeer de mammon iedereen in zijn greep heeft.

Dat we zelf al jaren schuld op schuld stapelen (onze nationale schuld bedraagt ongeveer 70% van het BNP) en op de pof leven vergeten we voor het gemak maar even, want wij bezuinigen immers wel op de zorg en alle andere sociale voorzieningen (en vooral niet op defensie!)

Het volk is vol van kritiek op de eigen regering, die het land kapot bezuinigt en roept diezelfde regering op ervoor te zorgen dat andere landen, vooral de Grieken, dat ook moeten doen. Gedeelde smart is immers halve smart.

Het wachten is op de eerste staat die afscheid neemt van de Vernigde Staten van Amerika, omdat solidariteit te duur geworden is. De Amerikaanse nationale schuld bedraagt al meer dan 100% van het BNP. De Japanse zelfs meer dan 200%, maar die is grotendeels intern gefinancierd. Het wordt de hoogste tijd om afscheid te nemen van die landen. Afscheid nemen van alle landen, die zich met huid en haar uitgeleverd hebben aan de kapitaalmarkt.

Wie blijven er dan nog over om 'vriendjes' mee te zijn of te worden?

De gemiddelde nationale schuld in de Eurozone bedraagt 91%, dus daar hoeven we echt niet heel ver te zoeken. De uitzonderingen zijn de Baltische staten, enkele Scandinavische landen en Luxemburg, Macedonie, Moldavie, Bulgarije, Tsjechie, Zwitserland en Turkije. Met Zwitserland en Luxemburg willen we nog wel, maar de rest roept toch ook al vraagtekens op. Scandinavie is te koud, Turkije te warm (en ze mogen trouwens geen lid worden van de EU, want er wonen teveel moslims) en de rest is onderontwikkeld en dom. De Chinezen dan? Hun nationale schuld bedraagt rond de 20%. Maar die zijn dan weer niet democratisch.

Misschien is het interessant om eens te kijken naar de relatie tussen democratie en nationale schuld?

Uiteindelijk komen we uit bij wat wij doorgaans on- of onderontwikkelde landen noemen. Niemand wil ze geld lenen, want ze kunnen het toch nooit (met rente) terug betalen. En de economie uitknijpen gaat ook al niet, want die hebben ze niet, omdat wij er in het verleden alles weggeroofd hebben.
En dan zijn er natuurlijk nog een paar echt rijke oliestaatjes, die verder niemand nodig hebben en die hun rijkdom gebruiken om dood en verderf te zaaien, in de hoop daardoor nog rijker te worden. Met zulke landen willen wij natuurlijk helemaal niets te maken hebben, want ze sturen ons enkel economische vluchtelingen en moslim fundamentalisten, die willen profiteren van het beetje rijkdom dat ons nog rest of ons van ons geloof beroven of erger nog onthoofden.

De spoeling wordt alsmaar dunner. Wij lopen het gevaar om in een isolement te geraken. Maar dat is slechts schijn, want afscheid nemen gaat niet, afscheid nemen bestaat niet. Of we het nu leuk vinden of niet!

Monday 6 July 2015

Oxi ! Het is genoeg !

Ik had het mis! Het werd geen 'NAI', maar een overweldigend 'OXI' ! Die Grieken toch. Ze hebben de neus vol van de afgelopen jaren, waarin de staatsschuld alleen maar toenam en opnieuw gefinancierd moest worden in ruil voor allerlei draconische bezuinigingen, die de economie alleen maar verder de kelder in geholpen hebben.

Maar 'NAI' of 'OXI', wat maakt het feitelijk uit? De meeste mensen weten niet eens waarover ze gestemd echt hebben. Was het nu tegen of voor verdergaande bezuinigingen? Voor of tegen in de eurozone blijven? Tegen of voor de EU? Was het tegen of voor de angst? Voor of tegen de alsmaar verder graaiende internationale financiele markten en bankiers?   Voor of tegen de koers van de regering van Tsipras? De uitslag zal op velerlei wijze uitgelegd worden.

Wij lopen vrijwel allemaal braaf aan het handje van de mensen die geld verdienen met al deze flauwekul. 'NAI' was misschien een zogenaamd verstandige stem geweest, maar de geschiedenis leert dat enkel onverstandige mensen aan de wieg staan van veranderingen. Mensen die de status quo niet langer accepteren. Mensen zoals de Grieken. Op de Griekse eilanden zijn de mensen al begonnen met de herinvoering van de ruilhandel en dus de afschaffing van het geld. Klinkt utopisch, maar wellicht is het de enig goede weg. Het bestaande systeem gewoon negeren. Laat de Spanjaarden, de Portugezen en wie wil de Grieken maar volgen. Europa is een geografische entiteit en nooit veel meer geweest dan een economische eenheid. Er was en is geen Europees gevoel. Er was en is geen Europese solidariteit.

Het is de hoogste tijd voor een 'Umwertung aller Werte'. Een nieuwe strategie voor de wereld. Nieuwe structuren en systemen. De oude blijken in toenemende mate te falen . Allerlei zogenaamd machtige en wijze mensen zitten gevangen in een denkwereld die alles en iedereen ondergeschikt maakt aan economische groei en winst. Wij hebben ons laten wennen aan een leven op de pof en ons daarmee uitgeleverd aan de financiele markten. Die macht zal gebroken moeten worden, evenals die van het wereldwijde militair-industriele complex. Dat kan alleen maar wanneer we ons collectief gaan verzetten. Wanneer we de welvaart eerlijk gaan verdelen en solidair zijn met elkaar. Wanneer we de natuurlijke hulpbronnen en het water deprivatiseren. Wanneer we de tering naar de nering zetten. Wanneer er echte leiders opstaan met een inspirerende visie op de gezamenlijke toekomst van alle wereldburgers, die de moeite van het volgen waard is. Er is genoeg voor iederen. We slagen er enkel tot nu toe niet in het rechtvaardig te verdelen.

 De Grieken hebben ons weer eens een voorbeeld gegeven, dat de moeite van het volgen waard is.

Tuesday 30 June 2015

Grexit of solidariteit ?

Zondag 5 juli stemmen de Grieken in meerderheid voor Europa en de Euro. De Tour de France trekt dan door Nederland, dus is het nog maar de vraag of het iemand iets interesseert.

Tsipras en Varoufakis, die tegen dat 'ja' zijn en door Europa niet langer vertrouwd worden, mogen dat 'ja' dan verder uitonderhandelen, als er tenminste nog iets te onderhandelen valt, of opstappen. Als ze opstappen heeft Europa even niemand om mee te onderhandelen. Dat is tijdwinst voor de Grieken. Maar uiteindelijk is het allemaal natuurlijk niet meer dan 'Spielerei', zoals de Duitsers het zo mooi zeggen. En juist de Duitsers zouden beter moeten weten.

Griekenland kan niet gered worden als de rest van Europa het de Grieken onmogelijk maakt het geld te verdienen, dat nodig is om (een deel) van de staatsschuld af te lossen. De Grieken dwingen om de economie kapot te bezuinigen helpt dus niet. De economie heeft juist een impuls nodig. Er moet dus geinvesteerd worden. De winnaars van de eerste wereldoorlog hebben de fout, die nu gemaakt wordt, eerder gemaakt en dat had de tweede wereldoorlog tot gevolg, omdat de herstelbetalingen Duitsland uitknepen. Dat foutje is in 1953 hersteld door het 'London debt agreement', waarin de Duitsers ongeveer de helt van hun totale schuld van 30 miljard Deutshe Marken werd kwijtgescholden, in combinatie met een samenhangend pakket van afspraken, dat het 'Wirtschaftswunder' mogelijk gemaakt heeft.

De Grieken uit de Europese Unie, die feitelijk geen unie is, want als dat wel het geval was hadden we dit probleem niet, gooien helpt ook niet, want dan krijgen al die regeringen die geld aan de Grieken geleend hebben om hun eigen banken overeind te houden niks en mogen ze -via de Europese Centrale Bank- die arme bankiers weer eens overeind houden over de ruggen van hun belastingbetalers, zodat die rustig verder kunnen gaan met het spelen van hun dodelijke spelletjes. Ze kiezen dan wel, in goed overleg met de overige criminelen die geld verdienen aan dit soort spelletjes, het volgende slachtoffer. En de Grieken drijven we zodoende in de open armen van Poetin.

Intussen wordt er heel wat afgelogen over die Grieken. Ze zijn lui, gaan te laat met pensioen en hebben een gigantisch begrotingstekort. Dat is allemaal niet waar, maar geen hond die naar de waarheid kraait, want die komt op dit moment gewoon even slecht uit. De stemming is al anti-Europa en meer daarvan kunnen we nu even niet hebben. Nu moeten onze zogenaamde leiders ballen tonen en streng zijn voor de Grieken!

Echter, de enige redding voor Europa is solidariteit! De sterken helpen de zwakkeren om sterker te worden in plaats van ze nog verder te verzwakken, zoals nu het geval is. Op dezelfde manier als de Duitsers na de tweede wereldoorlog geholpen zijn. En die hadden het toch echt even iets bonter gemaakt dan de Grieken nu. Het is daarom goed te begrijpen, dat Tsipras en Varoufakis hun poot stijf houden, ook al is het Griekse volk inmiddels zo bang gemaakt, dat het zondag 'ja' zal zeggen tegen zijn kwelgeesten.




Saturday 27 June 2015

Teveel democratie......?

Zou er een nationale bevolking op deze aarde te vinden zijn, die als je ze vraagt: 'Willen jullie bezuinigen?', volmondig of ook maar in meerderheid 'ja' roept? Waarschijnlijk niet. Dat soort vragen duidt eerder op een gebrek aan leiderschap,dan dat ze blijk geven van een edele democratische gezindheid. Er zijn mensen die beweren dat de gemiddelde burger niet verder denkt dan zijn rechter kontzak. Misschien is dat een onderschatting. Maar houden wat je hebt, in de verdediging gaan als je zogenaamde verworven rechten aangetast worden, weerstand tegen verandering, het is allemaal zo menselijk.

Tsipras wil het de Grieken vragen. Wilders wil de Nederlanders vragen of ze de Grieken nog langer willen helpen. Cameron gaat de Britten vragen of ze nog wel deel willen uitmaken van Europa. Nee, nee en nog eens nee. De Grieken halen intussen zoveel mogelijk geld uit de muur. Uiteindelijk zullen veel mensen niet eens meer aan hun eigen geld kunnen komen. Dat is immers door de zogenaamde leiders en de banken verkwanseld. De eerste hebben teveel schulden gemaakt om herkozen te worden en het volk zoet te houden en de laatste hebben die schulden gefinancierd met het geld van de mensen of zelfs met virtueel geld. De banken en beleggers willen de poen met rente terug en de regeringen kunnen niet terugbetalen zonder fors te bezuinigen, voorzieningen uit te knijpen en de lasten voor de gewone mensen steeds verder te verhogen.

Europa wordt met grote snelheid een gemiste kans. Een droom die in een nachtmerrie eindigt. Net zoiets als op de Filipijnen, waar Benigno (Ninoy) Aquino nog steeds de beste President is, die het land nooit gehad heeft, omdat hij eerder vermoord werd. Zo wordt ook Europa van binnenuit uitgehold en om zeep geholpen voordat het ooit echt als een politieke eenheid bestaan heeft. We hadden natuurlijk al lang de Verenigde Staten van Europa moeten hebben en 28 gouverneurs in plaats van eigengereide premiers, presidenten, koningen en wat dies meer zij. Zover is het niet gekomen. In tegenstelling tot de Verenigde Staten van Amerika en grootmachten als China en India, stonden allerlei nationale en nationalistische gevoeligheden de politieke eenwording in de weg. Zolang we konden profiteren van de grotere markt, van de economische unie, was het allemaal wel goed. Maar samen de pijn delen is natuurlijk andere koek. Dan breken er, naar beste Afrikaanse traditie, stammenoorlogen uit.

Ironisch genoeg dreigen nu de Grieken, nota bene het land waar in Clithenes (Athene) heel lang geleden de democratie zo ongeveer uitgevonden werd, als eerste land uit de Europese Unie geschopt te worden. En dat allemaal omdat we leiders hebben die teveel vragen en te weinig met visie en inspirerend leiden. Leiders die niet in staat zijn de macht van de financiele markten te beteugelen, de banken in de hand te houden, de tering naar de nering te zetten en duidelijk te maken, dat een verenigd Europa de enige kans is om op het wereldtoneel nog een rol van enige betekenis te spelen.

Maar waarom zouden die 28 landen een rol van betekenis moeten spelen? Ze kunnen zich heel goed zelf bedruipen, een muur om het land zetten, hun oude munteenheid weer invoeren, wegkruipen onder een warme nationalistische deken en de rest van de geschiedenis in vrede en welvaart leven. Ze hebben toch zeker geen boodschap aan globalisering, connectiviteit en duurzaamheid. Too much democracy (and a lack of leadership) will kill you in the end!

Wednesday 24 June 2015

Labbekakken

Meneer De Boer, de voorman van Nederland's grootse werkgeversclub VNO-NCW, noemt honderdduizenden Nederlanders met een uitkering labbekakken, die zo snel mogelijk weer aan het werk moeten. Om dat te stimuleren moet de bijstandsuitkering omlaag.

Ik hou wel van mensen met uitgesproken opvattingen, vooral als ze nergens op slaan.

Meneer De Boer heeft overigens geen banen in de aanbieding. Ondanks eerdere (loze) beloften. In tegendeel. De Nederlanders moeten zich voorbereiden op de volgende grote ontslaggolf. Hoe stom kun je zijn?

Als meneer De Boer gezegd zou hebben: Ik heb 100.000 banen beloofd. Ik heb nu 100.000 banen in de aanbieding en kan niemand vinden die ze in wil vullen, terwijl er tegelijkertijd 100.000den mensen in de bijstand zitten, dan had ik begrip op kunnen brengen voor zijn uitspraak. Nu kan ik er enkel om lachen.

Dit is zoooo 1620, het jaar waarin 'Labbekak' kennelijk voor het eerst gebruikt werd. Antieke werkgevers rethoriek.

Nederlanders begrijpen al lang dat het woord werkgever geen toepasselijke beschrijving is van de activiteiten die de leden van meneer De Boer's club ontplooien. Banen worden gecreeerd door consumenten, niet door ondernemers. Ondernemers zijn geen werkgevers, maar werkgebruikers en winstpakkers.Vooral het laatste. De winst moet groeien. Dat is voor de meeste ondernemers nog altijd belangrijker dan al het andere, waaraan lippendienst bewezen wordt, en het staat op gespannen voet met het scheppen van banen, want die kosten nu eenmaal geld.

Tegelijkertijd beginnen in Finland proeven met een basisinkomen, nota bene voorgesteld door een regering van liberalen, populisten en conservatieven. Meneer De Boer zal wel gruwelen van het idee alleen al. Maar bij echte ondernemers begint zo stilletjes aan het besef door te dringen dat duurzaamheid (sustainability) op alle fronten (en zeker niet alleen het milieu) belangrijker is dan winstmaximalisatie en dat stakeholders minstens even belangrijk zijn als shareholders.

Van een voorzitter van de grootste ondernemersorganisatie in Nederland zouden genuanceerdere uitspraken verwacht mogen worden en zeker een meer visionaire en inspirerende kijk op de toekomst. Het is simpelweg te makkelijk om een half miljoen medelanders weg te zetten en in een adem te stellen, dat je zelf niets te bieden hebt.

Thursday 7 May 2015

Bootvluchtelingen en de dynamiek van de angst

Gelukkig hebben we in Nederland nog bloggers als 'Xander Nieuws' met een andere kijk op het wereldnieuws. Xander kwam ergens een uitspraak tegen van een Afrikaanse VN- diplomaat ( Serge Borte Bokwango ). Die schijnt gezegd te hebben dat alleen het uitschot van Afrika naar Europa vlucht. En dat vond Xander wel een gave uitspraak. In ieder geval de moeite waard om een blogje aan te wijden, want hij had het immers altijd al gezegd. Een link naar het blogje, dat veel gereblogd werd, verscheen op FaceBook. De woorden van Xander vonden ook daar bijval. Eindelijk iemand die zegt waar het op staat. Niet Xander, maar die diplomaat, om misverstanden te voorkomen. Al was Xander het natuurlijk wel met de man eens.

We kunnen met z'n allen natuurlijk best een boom opzetten over de vluchtelingenproblematiek, het immigrantenvraagstuk, verkrachtingsstatistieken, de verloedering van de samenleving en de onderlinge samenhang daartussen. Daar valt veel over te zeggen, maar ik wil het daar hier even niet over hebben. Daarbij loop ik bewust het risico, dat me verweten zal worden het onderwerp te ontwijken en daarom alleen al te behoren tot de zo verafschuwde groep humanistische 'Gutmenschen'. Het zij zo.

Waar ik het hier over wil hebben is het niveau van de bijdragen aan die discussie. Een bloemlezing van met name de reacties, die Xander's blog losmaakte, geeft een ardig inzicht.

Allereerst is er de stelling, dat de Afrikaanse diplomaat ongestraft kon zeggen wat hij zei vanwege zijn diplomatieke immuniteit. Waar haal je het vandaan? Ik zou eerder volstaan met de constatering dat die diplomaat (overigens al in 2011,maar het kwam nu gewoon even goed uit) een enigszins ondiplomatieke uitspraak gedaan heeft. Hij komt er vandaan en dus heeft hij gelijk is wat mij betreft te kort door de bocht. En de uitspraak, dat elke Europese analist, journalist, columnist of politicus, die zoiets zou zeggen onmiddellijk een aanklacht wegens discriminatie aan zijn of haar broek zou krijgen, lijkt me overdreven. We zijn toch zeker niet te bang om te zeggen wat we echt vinden?
Dan een uitspraak over Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie. Dat is een zuiplap op leeftijd, wiens lichamelijke en geestelijke gezondheid gecontroleerd zou moeten worden.
Voorts hebben wij een rampenkabinet, zijn kuddevolk, worden de vernieling in geholpen door asiel- en islamknuffelaars, die een asieltsunami, voornamelijk veroorzaakt door de asielindustrie, teweeg gebracht hebben.We zijn allemaal het slachtoffer van humanistische 'Gutmenschen', die met hun oogkleppendragend moraalriddergedoe de verloedering van onze samenleving in de hand gewerkt hebben. En die zijn vanzelfsprekend allemaal links. Het opnemen voor vluchtelingen uit Afrika is niet meer dan dom zieligheidsgedoe, want het zijn allemaal ratten en verkrachters.

Wat mij betreft is het niveau van deze discussie een aardige weergave van de verloedering van de Europese (niet alleen de Nederlandse) samenleving, die amper nog in staat blijkt op basis van geverifieerde argumenten, met de nodige nuancering en met enig respect de discussie over hete hangijzers aan te gaan. Een verloedering die niet veroorzaakt wordt door immigranten. Het lijkt erop dat er nogal wat mensen zijn die denken, dat hun argumenten, zo het al argumenten zijn, aan kracht winnen als ze beledigend en angstaanjagend zijn. De dynamiek van de angst, zou Jean Monnet gezegd hebben. Een dynamiek die tot niets anders leidt dan tot maatschappelijke, ideologische en intellectuele verstarring. Tot zwelgen in de slachtofferrol, in plaats van moedig, constructief en initiatiefrijk te zoeken naar en bij te dragen aan oplossingen (vrij naar Geert Mak: 'Nagekomen flessenpost')

Friday 24 April 2015

Brood, bad en bed

Het is me wat in het kleine Nederland, waar veel mensen nog steeds geloven dat ze in het centrum van de wereld verblijven en dat echt belangrijk is wat daar gebeurt. Terwijl in de Middellandse Zee honderden vluchtelingen vermoord worden door niets en niemand ontziende mensenhandelaren, onderhandelen Nederlandse politici over de voorwaarden waaronder een kabinet gered kan worden zonder ook maar enige aandacht te besteden aan de menselijke kant van de drama's die zich daar elke dag afspelen of van het op straat zetten van uitgeprocedeerde asielzoekers. Het zal echter geen eeuw meer duren vooraleer Nederlanders de regeringen in Azië zullen smeken hen te helpen.

Even naar de feiten kijken zou niet onverstandig zijn. Op de website van Professor Hans Rosling (www.gapminder.org ) is veel wetenswaardigs aan te treffen. Wat vooral illustratief is, is hoe weinig mensen echt weten van wat er in onze wereld echt aan de hand is. Doorgaans blijken chimpansees hogere scores te halen dan mensen als het aankomt op het maken van juiste inschattingen daaromtrent. De vooroordelen bepalen de beelden en meningen. Het onderwijs holt achter de feiten aan. De media geven voortdurend valse voorlichting en onze intuïtie bedriegt ons constant. Zo blijven talrijke mythes in stand.

Het dagblad Tubantia publiceerde deze week een multiculturele landkaart van Nederland op basis van de gegevens uit de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA). Hoeveel mensen in Nederland zouden die feitelijke informatie daadwerkelijk tot zich nemen alvorens iets te roepen over de multiculturele samenleving?

Het wordt mijns inziens de allerhoogste tijd dat we stoppen met al dat nationalistisch denken. de nationale paspoorten en de visumplicht afschaffen, de welvaart in de wereld daadwerkelik herverdelen (wat overigens al gebeurt en waarschijnlijk een reden is voor het in de verdediging stuiteren van zoveel westerse landen) en overal op de aardbol een menswaardig bestaan voor iedereen mogelijk te maken. Wat dat betreft heb ik me deze week plaatsvervangend geschaamd voor nogal wat Nederlanders die meenden te moeten juichen bij wat zich op de Middellandse Zee afspeelt en voor een kabinet dat zijn eigen voortbestaan belangrijker acht dan het gewoon goed zorgen voor de mensen die in Nederland zijn. Misschien is het niet verkeerd om onszelf van tijd tot tijd te herinneren aan de periode in de geschiedenis dat we grote delen van de wereld leeggeroofd hebben om onze wlevaart op te bouwen. De tijd van terugbetalen is aangebroken, of we dat nu leuk vinden of niet!

Wednesday 21 January 2015

State of the Union

Lachen met die Amerikanen! President Obama sprak vannacht zijn State of the Union uit. Het gaat goed met Amerika, dus kon hij zich flink op de borst kloppen en zo de nederlaag van de Democraten van afgelopen November enigszins wegpoetsen, al heeft hij nu wel met Republikeinse meerderheden in het Kongres en de Senaat te maken. De commentaren op zijn rede zijn er natuurlijk meteen. Een van die commentaren was gericht op zijn opmerkigen betreffende het cyberterrorisme. De commentator stelde kort samengevat, dat de Verenigde Staten zelf de grootse cybertercriminelen van de wereld zijn en dat hen dus enige bescheidenheid terzake past. Echter, wie dat zegt heeft er weinig van begrepen. De Verenigde Staten van Amerika zijn namelijk een geval apart. Het gaat absoluut niet aan ze te vergelijken met welke andere natie in de wereld dan ook. Amerika is ver verheven boven alle andere landen. Wie dat niet snapt, begrijpt weinig van de Amerikanen. Het is onmogelijk en onvoorstelbaar dat een Amerikaans politicus of militair ooit vanwege oorlogsmisdaden voor het Internationaal Strafhof in Den Haag zal staan. Amerika is de politie van de wereld, verreweg de grootste natie van allemaal, met van God gegeven waarden, die ten koste van alles over de wereld verspreid en verdedigd moeten worden en dat doel rechtvaardigt alle middelen. Ook het inbreken op de computers van alle staatshoofden en het afluisteren en bespioneren van iedereen. Amerikaanse levens worden tenslotte overal ter wereld geofferd om de rotzooi die anderen veroorzaken op te knappen en dus hebben de Amerikanen toch zeker het recht om te volgen wat al die andere raddraaiers in de wereld uitspoken. Zij bepalen het speelveld en de spelregels en de rest moet zich daar gewoon aan houden. Gesnapt?