Tuesday 27 January 2009

Vredesgeschenk

Paus Benedictus XVI, voorheen kardinaal Ratzinger, heeft het afgelopen weekend vier in 1988 geëxcommuniceerde bisschoppen weer in de Rooms Katholieke Kerk opgenomen. De vier, Bernard Fellay, Bernard Tissier de Mallerai, Alfonso de Galarreta en Richard Williamson waren in 1988 door Marcel Lefevbre tot bisschop gewijd. Lefevbre richtte in 1970 de priesterbroederschap Pius X op. Dat deed hij als reactie op de vernieuwingen van het tweede Vaticaans concilie. Lefevbre, die in 1991 overleed, behoorde tot de traditionele vleugel van RK Kerk. Hij was bijvoorbeeld van mening dat de mis volgens de Tridentijnse Ritus, die teruggaat tot Paus Pius V (1570), opgedragen behoorde te worden.
In mei 1988 tekende Lefevbre met de toenmalige kardinaal Ratzinger een protocol, waarin hem de benoeming van één bisschop werd toegestaan. Al zijn kandidaten werden vervolgens afgewezen en hij had het gevoel dat de RK Kerk hem aan het lijntje wilde houden. Dat leidde tot de bisschopswijding van de eerdergenoemde vier en de daaropvolgende excommunicatie door de RK Kerk, die op 2 juli 1988 door Paus Johannes Paulus II bekrachtigd werd.
De vader van Marcel Lefevbre werd overigens door de nazi’s in 1944 in het concentratiekamp Sonnenberg gefusilleerd, omdat hij zich onder meer ingezet had voor vluchtnetwerken ten behoeve van Joden. Lefevbre zal zich dus wel in zijn graf omgedraaid hebben toen hij de uitlatingen van de door hem gewijde bisschop Richard Williamson hoorde, als hij ze gehoord heeft.
In 2007 heeft Paus Benedictus XVI ook al de mogelijkheden om de mis weer volgens de Tridentijnse Ritus op te dragen verruimd. De huidige Paus is dus al langer bezig om de traditionalisten weer binnen boord te halen. Toen hij amper vier maanden het ambt bekleedde had hij al een gesprek met Bernard Fellay. Daarom hoeft het opheffen van de excommunicatie uit 1988 geen verbazing te wekken.
Net als in de seculiere gemeenschap, lopen er ook in de klerikale vogels van allerlei pluimage rond. Van pedofielen tot Holocaust ontkenners. Tot de laatste categorie behoort Richard Williamson, inmiddels weer bisschop binnen de RK Kerk. Hij is een fan van Ernst Zündel, die in 1974 het boek ‘Did six million really die’ publiceerde. Daarnaast heeft hij blijk gegeven van uitgesproken opvattingen over vrouwen, communisten, vrijmetselaren, Joden en 9/11. We weten dus waar bisschop Richardson staat. Als de man strafbare uitspraken doet, moet hij vervolgd worden. Het openbaar ministerie in Regensburg doet inmiddels onderzoek naar de uitspraken van Williamson over de Holocaust. Misschien komen ze, net als het Nederlandse openbaar ministerie bij Wilders, tot de conclusie dat er geen vervolging nodig is, omdat de RK Kerk en de democratie wel tegen een stootje kan. Een rechter kan dan nog altijd anders besluiten.
Voor het overige zou ik niet al teveel aandacht besteden aan meneer Richardson. Veel van zijn collega’s hebben inmiddels afstand genomen van zijn uitspraken. De Nederlandse bisschoppen noemen zijn uitspraken zelfs idioot en respectloos. Harde taal van vergevingsgezinde gelovigen. Ze hadden ook kunnen zeggen: ‘Heer, vergeef het hem, hij weet niet wat hij zegt!’ Maar ja, uitkijken moeten we wel. Er zijn altijd weer van die domoren die achter zulke lieden aan hollen.