Wednesday 17 August 2011

De Turk

Terwijl de politici in Nederland het druk hebben met het kapittelen van Rutte en De Jager, vieren onze Turks Nederlandse medeburgers feest. Ze hoeven, althans volgens de tendentieuze koppen in de krant van vandaag, niet op cursus en niet in te burgeren. De rechterlijke macht zal wel weer een veeg uit de PVV - pan krijgen. Onze regering vraagt zich al sinds 2007 af hoe ze onder de in 1963 gesloten associatieovereenkomst tussen Turkije en de EG uit kan komen. Turkije zoekt al vanaf 1959 toenadering tot Europa. Sinds het laatste officiële verzoek tot de Eu toe te mogen treden, wordt het land nu al 12 jaar aan het lijntje gehouden door met name Frankrijk, Duitsland, Nederland, Oostenrijk en Grieks - Cyprus. Ik beschouw het niet toelaten van Turkije al enige tijd als een van de grootste blunders van de EU.

De Turk wordt kennelijk nog steeds gezien door de bril van Erasmus en Luther. Barbaren en duivels van duistere herkomst. En dat terwijl de sultan van het Ottomaanse Rijk al tijdens de Beeldenstorm van 1566 zijn financiële en politieke steun betuigd heeft aan de opstand van de Calvinisten, die toen druk bezig waren met het vernielen van de katholieke kerken, als eerste de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden erkende en daarna een belangrijke partner werd. Dat rekenen de katholieken de Turken nog steeds aan en misschien noemt Geert Wilders , weliswaar inmiddels agnost, moskeeën daarom wel ‘haatpaleizen’. Maar wat zou het. We leren toch weinig van de geschiedenis.

Onze politici leren ook weinig van de opvoedkunde. Als ze dat wel deden, zouden ze weten dat belonen effectiever is dan straffen. Zo wordt de hond geconditioneerd in de puppycursus . En bij mensen werkt het ook. Wie wil dat ze zich goed gedragen, moet het goede gedrag belonen en het verkeerde niet al teveel aandacht geven. Met blijvend respect voor de persoon, gaat het daarbij steeds om het vertoonde gedrag. Verboden , verplichtingen en sancties helpen niet. Stimulering en beloning wel. Laat ‘best practices’ zien ( die zijn er in overvloed ) en neem maatregelen, die stimuleren tot navolging daarvan. Bied mogelijkheden en beloon degenen, die er gebruik van maken. Een integratiebeleid, dat gebaseerd is op verboden ( om te werken ) en verplichtingen ( om een inburgeringscursus te volgen ) is gedoemd te mislukken, omdat het verzet oproept. Ik zou wel eens willen zien hoe politici zouden reageren als ze verplicht werden een cursus mondiaal burgerschap te volgen op straffe van een verbod verkiesbaar te zijn.