Het laatste van de zeventien landen uit de eurozone, dat een beslissing moet nemen over het optuigen van het Europees Financieel en Stabiliteits Fonds(EFSF) is Slowakije, dat sinds 1 januari 2009 lid is. Om die operatie te kunnen laten doorgaan is instemming van alle Eurolanden noodzakelijk. Zoals het er nu uitziet leidt de besluitvorming in Slowakije tot een kabinetscrisis, want er is geen meerderheid voor het besluit te vinden binnen de regerende coalitie. Een deel van de oppositie wil wel meestemmen met de voorstanders, maar dan moet de regering weg. Ook daar kortzichtige politieke spelletjes dus. Ook daar niet de overtuiging, dat Europa een overlevingsnoodzaak zal blijken te zijn, maar eerder de overtuiging, dat men zich de luxe van wat spelletjes over de rug van de toekomst wel kan permitteren. Politiek is overal hetzelfde.
Gisteren zag ik een wat oudere man in Bratislava, die € 300 pensioen per maand krijgt en, omdat hij daar niet van kan leven, een bijbaantje als nachtportier heeft wat hem € 1,80 per uur oplevert. Hij vroeg zich hardop af waarom hij zou moeten meebetalen aan een Griek, die € 700 pensioen per maand vangt. En heel veel ‘gewone’ mensen vragen zich af, waarom ze moeten betalen om banken overeind te houden, die er een potje van gemaakt hebben met hun spaarcenten. De Belgen hebben net Dexia genationaliseerd. Kosten: 4 miljard, en nog eens een garantstelling van 54 miljard (15% van het Belgisch Bruto Nationaal Product ), waardoor de kredietwaardigheid van het land stevig onder druk komt te staan. De Denen hebben al hetzelfde gedaan met een wat kleinere bank. En die zijn niet eens lid van de eurozone. Laat die banken maar gewoon failliet gaan, zeggen veel mannen in de straat. Op de Belgische TV zei een man, dat hij zijn 3 miljoen gewoon bij Dexia had laten staan. Zijn uiterlijke verschijning gaf mij aanleiding te veronderstellen, dat hij francs bedoelde. Maar tegenwoordig weet je het gewoon niet meer. In heel Limburg worden intussen grote pullen bier gedronken op de oktoberfeesten, die zowat in elk dorp gehouden worden en die maar weer eens aantonen dat Limburgers eigenlijk Duitsers zijn. Is iemand nog in staat om gewone mensen duidelijk te maken, dat er iets aan de hand is? Of is er eigenlijk helemaal niets aan de hand?
Met man en macht proberen regeringsleiders ‘der grosse Kladderadatsch’ te voorkomen. Ze nemen wel de tijd. Merkel en Sarkozy beloofden het varkentje eerst voor het einde van deze maand gewassen te hebben, maar dat wordt nu toch weer begin november. Kennelijk willen ze zich niet door de financiële markten onder druk laten zetten, maar in hun eigen tempo doen wat ze denken dat gedaan moet worden. Door de in Slowakije te verwachten toestanden kan het ook zo maar weer even wat langer duren. De tijd heelt alle wonden. De vraag is of dat ook zal gelden voor de wonden die geslagen worden door het geweldmonopolie van staten, uitgeoefend door politiemensen,die in toenemende mate niet meer optreden tegen georganiseerd geweld omdat ze daar te bang voor zijn, maar wel inhakken op vreedzaam protesterende burgers omdat ze daar stoer genoeg voor zijn en ook hun baan niet willen verliezen.
