Een bericht in de krant over twee op straat voetballende jongens van 6 en 9 jaar in de gemeente Landgraaf haalde de afgelopen week de voorpagina van de regionale kranten in Limburg. Ze werden door de politie van de straat af gehaald. Vermoedelijk na een telefoontje vanuit een verzorgingshuis.
Een van de knaapjes was zo geschrokken, dat hij zijn woonadres niet eens meer aan de dienders kon vertellen. Waarom haalt zo’n bericht de voorpagina? Waarschijnlijk enkel omdat de redactie, net als degene die hen over dit voorval tipte, het optreden van de politie belachelijk vond. Dus werd de burgemeester gebeld. Die wist te melden, dat het niet verboden is om op straat te voetballen, maar wel om overlast te veroorzaken. Mooi! Maar wanneer veroorzaken twee op straat voetballende jongens overlast? Kennelijk is dat het geval als er iemand in de buurt is die de politie belt. Die komt dan ook meteen, want ze hebben toch niets beters te doen. Ik heb s’nachts wel eens 112 gebeld. Toen kwamen ze niet. Maar dat is persoonlijke frustratie en die mag hier geen rol spelen.
Er zijn mensen die last hebben van het geluid dat veroorzaakt wordt door het trappen tegen de bal. Er zijn mensen die last hebben van de vreugdekreten die opklinken uit de keeltjes van de trappende jongelui. Er zijn mensen die last hebben van het feit dat er jongelui op straat zijn. En natuurlijk wordt zo’n bal ook niet altijd zuiver geraakt en vliegt wel eens een niet bedoelde kant op. Ook daar kunnen mensen last van hebben. Ik weet niet of al deze mogelijkheden in de categorie overlast vallen.
Wel weet ik dat Limburg vergrijst en ontgroent. En nu gruwelen de grijzen ook nog van het weinige resterende groen. Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!
Ik vraag mij af wat die knaapjes nu van de politie denken. Wat ze denken over hun vergrijsde medeburgers. Of ze over enige tijd nog wel in een gemeente, in een provincie willen wonen waar hun kinderen hetzelfde zou kunnen overkomen. Ik maak mij grote zorgen over het bedenkelijke niveau van de tolerantie , die kennelijk mee vergrijst is en nog grotere zorgen over het niveau van degenen die bij de politie de prioriteiten bepalen. Mijn enige hoop is dat de burgemeester ervoor gezorgd heeft dat dit nooit meer gebeurt.
