Werd de crisis in Europa eerst overschaduwd door het rapport Deetman, nu is het weer voetbal dat het nieuws bepaalt. Het volk is verdeeld over de reactie van AZ-doelman Esteban op een aanval door een zich supporter van Ajax noemende malloot, die al een stadionverbod op zak had. Hans van Breukelen had er geen moeite mee gehad als Esteban zijn aanvaller doormidden geschopt had. Advocaat Spong vond de rode kaart die scheidsrechter Nijhuis, geheel volgens de spelregels, gaf getuigen van weinig empathie. En er zijn ook mensen die Estebans reactie overdreven vinden. Hij weerde eerst de trap van zijn aanvaller af, die kwam daardoor ten val, en trapte hem toen tot twee maal toe met volle kracht tegen zijn schenen. De keeper heeft geen judoles gehad. Hij had met een eenvoudige eerste houdgreep zijn belager onschadelijk kunnen maken. Esteban is echter meer het type straatvechter. Slaan en schoppen naar alles wat je raken kunt in de hoop dat je wat raakt. Een heel primaire en verklaarbare reactie. Maar wij worden geacht onze emoties te beheersen, in goede banen te leiden. Geen politieman, aldus topadvocaat Spong, zou Esteban in dit geval een verwijt hebben gemaakt. Onzin natuurlijk. De Nederlandse politie arresteert je al als je als leraar een leerling in zijn kraag grijpt en de klas uit zet! De minister heeft als minister geen oordeel. De aanklager betaald voetbal moet dit maar regelen. Die acht de rode kaart terecht maar een straf niet op zijn plaats. Esteban heeft een stomme fout gemaakt, hij heeft aangifte gedaan. Dat had hij niet moeten doen. Want nu gaat het openbaar ministerie zich over de zaak buigen en die hebben niets met emoties. Estebans actie was disproportioneel. Wedden? De malloot was dronken en dus ontoerekeningsvatbaar. De veiligheidsmaatregelen bij Ajax voldeden niet aan de daaraan te stellen eisen. Esteban had zich moeten beheersen. Nederland anno 2012. Iedereen is het schuld, behalve degene die het veroorzaakt heeft.
Ik verlang nog wel eens terug naar de ouwe wijkagent die wist wat er speelde en naar bevind van zaken optrad . Hij is al lang geleden het slachtoffer van het centralisatiedenken geworden. Tegenwoordig rijden er alleen nog nitwits rond, die amper tot tien kunnen tellen maar zichzelf hele pieten vinden omdat ze een blauw pak, een pet en een wapen dragen. Ik ken er die van het ambtsgeheim in hun hart geen moordkuil maken en zichzelf daardoor kennelijk heel interessant vinden. Het heeft allemaal niets met Esteban te maken, maar met mijn vertrouwen in politie en justitie is het een en ander mis gegaan. En daarom vertrouw ik er niet op dat Esteban er in dit geval zonder kleerscheuren vanaf komt. Of hij moet die aangifte intrekken. Als ik in zijn schoenen stond zou ik geen moment aarzelen.
