Govert Derix en Leon Frissen hebben samen in 2010 een boek gepubliceerd met de titel Eurosofie. ( Downloaden kan via de site van de Provincie Limburg ). Derix heeft daarvoor een aantal essays geschreven en die met Frissen besproken. Het boek is de weerslag van de aanscherping van het denken over Europa in deze dialogische ontmoetingen. Een voorname constatering van de heren is, dat de Eurealpolitiek behoefte heeft aan idealen, die door de sense of urgency aan kracht moeten winnen. Te hopen valt, dat de huidige crisis daaraan bijdraagt. Derix schetst in een van zijn essays een aantal paradoxen met betrekking tot de samenwerking. Paradox niet in de klassieke betekenis, maar meer als iets wat tegen de verwachting in gebeurt.
Een van die paradoxen is die van de media. Die luidt alsvolgt: “Je zou verwachten dat euregionale eenheid gepaard gaat met het ontstaan van euregionale media. Voor de vorming van een sociaal-economische eenheid zijn media immers cruciaal. (…) Toch neemt de ‘mediale’ eenheid in de EMR eerder af dan toe, en kijken bewoners steeds minder vanzelfsprekend naar zenders van euregionale gebiedsgenoten aan de andere kant van de binnengrenzen.”
Een mooi voorbeeld daarvan is het Commentaar met de titel Atrium/Orbis in Dagblad De Limburger vandaag. De auteur betoogt daarin, dat het - in het belang van de consument - goed is, dat de NMa, de mededingingsautoriteit in Nederland, zich bemoeit met de fusie tussen de ziekenhuizen in Heerlen en Sittard-Geleen. Merkwaardig noemt de schrijver het echter dat de NMa in haar onderzoek ook ziekenhuizen over de grens, zoals die van Genk, Hasselt, Tongeren en Aken betrekt. De NMa krijgt ervan langs. Ze zet, aldus de commentator, een grote bek op en is door het dolle heen.
Van een Limburgse krant zou men toch mogen verwachten, dat het denken niet ophoudt bij de ( overigens officieel niet meer bestaande ) grens. Meestal treft juist randstedelijke instanties dat verwijt. Des te opmerkelijker is het te moeten constateren, dat het denken van de Limburgse media kennelijk wel bij de grens ophoudt en dat de door Derix geschetste paradox inderdaad bestaat. Met het denken van patiënten is dat overigens al lang niet meer het geval. Vele Limburgers bezoeken ziekenhuizen in onze buurlanden en zien de grens niet als een belemmering daarvoor. Ook zorgverzekeraars zijn in overwegende mate dat station al gepasseerd. Alleen de krant kennelijk niet. Media zijn erg belangrijk voor de meningsvorming bij het lezend publiek. In plaats van het toe te juichen, dat de NMa ook over de landsgrenzen kijkt om wellicht te constateren, dat er nog voldoende sprake is van concurrentie om een fusie tussen de ziekenhuizen van Heerlen en Sittard-Geleen mogelijk te maken, trekt de krant een eng, nationaal jasje aan en doet alsof de ziekenhuizen in de Euregio geen invloed hebben op de patiëntenstroom en , sterker nog, alsof ze helemaal niet bestaan. Zou het de invloed van de PVV zijn of is het gewoon een vergissing?
