Wie ooit het genoegen had Valencia te bezoeken kent de uitstraling van Calatrava’s bouwwerken.
Die moet ook de directeur van de woningbouwcorporatie St.Servatius in Maastricht geïnspireerd hebben. Hij heeft vast met zijn Raad van Toezicht wel eens een bezoek aan de stad gebracht om ze ervan te overtuigen dat Maastricht wel wat van Calatrava’s allure kon gebruiken. Dat is hem gelukt. Ze hebben de Spaanse architect gestrikt voor het campusproject in de provinciehoofdstad. Iedereen enthousiast en blij. Die directeur was en is waarschijnlijk nog steeds een ondernemend man. Hij was ook een van de eersten die het waagde woningbouwprojecten over de landsgrens te initiëren. Daardoor kwam hij op gespannen voet met onze landsregering. Die regeert vanuit den Haag en heeft nog nooit blijk gegeven van erg veel begrip voor wat er zich aan de landsgrenzen allemaal afspeelt. Grenzen zijn eigenlijk alleen maar lastig. Ze zouden er niet moeten zijn, dan waren we alleen op de wereld. De directeur had de pech, dat er in zijn Raad van Toezicht mensen zaten, die er belang bij hadden op goede voet met de regering te blijven . Toen het even tegen zat met het campusproject werd hij onmiddellijk geslachtofferd. Voor het goede fatsoen vertrokken de toezichthouders later ook. De corporatie claimt nu 60 miljoen van de voormalige directeur en de toezichthouders. Ze zouden er een potje van gemaakt hebben. Daar zit iets in, als een project 60 miljoen duurder uit blijkt te vallen dan aanvankelijk geraamd. Dan zijn waarschijnlijk alleen de kosten van het legomodel geraamd en heeft iedereen behoorlijk zitten slapen. De eerste toezichthouder die het verwijt van wanbeleid verre van zich werpt is good old Jean Bronckers. Oud gemeentesecretaris van Eijsden, oud gedeputeerde van de provincie Limburg en waarnemend burgemeester in onder meer Sittard-Geleen en Eijsden-Margraten. Hoezo wanbeleid? Hij heeft de directeur toch onmiddellijk op non-actief gesteld! Het schuiven met de zwarte piet is begonnen. Het gerucht gaat, dat met name de regering in en Haag bij de corporatie heeft aangedrongen op het claimen van die 60 miljoen. Ik ben benieuwd waar dit spelletje eindigt. Voor Maastricht en heel Nederland was het beter geweest als het campusproject gewoon doorgegaan was. Voor mij zit er aan dit hele zaakje een onaangenaam luchtje.
