Wulff

Gisteren zag ik op de Duitse TV een verhoor. Twee journalisten voelden hun bondspresident aan de tand. Een omstreden lening en pogingen om publicaties daarover en over andere privézaken te voorkomen waren de belangrijkste thema’s. De antwoorden op vierhonderd vragen , die andere journalisten hem gesteld hebben, worden vandaag op internet gepubliceerd. Christian Wulff heeft familie en vrienden. Sommige familieleden praten niet meer met hem en laten dat de krant weten. Het is voor het Duitse volk vanzelfsprekend van het grootste belang om te weten dat hun president al anderhalf jaar niet meer met zijn stiefzus gesproken heeft. Vrienden hebben hem geholpen bij de financiering van een huis. Hij kreeg een lening . Dat schijnt niet te mogen. Waar ligt de grens van journalistieke bemoeienis ? Ik kan me wel voorstellen dat Wulff gedacht heeft: ‘Wat hebben ze daarmee te maken? Moet ik daar nou echt antwoord op geven?’ Om van het gezeur af te zijn betaalde Wulff de lening aan zijn vrienden terug met van een bank geleend geld. Ook weer niet goed, want de als journalisten zich eenmaal in een onderwerp vastgevreten hebben weten ze van geen ophouden. De voorwaarden die de bank hanteerde waren te gunstig. Een normaal mens zou tegen die condities nooit geld gekregen hebben. Wulff betoogde, dat de bank gewoon gekeken had welke zekerheden er waren en vervolgens een aanbieding gedaan had. Net als in het groot. Als de banken het niet vertrouwen gaat de rente omhoog en hebben ze wel vertrouwen dan kun je het geld tegen een lagere rente krijgen. Vraag het de Italianen maar. Bij je vrienden logeren mag je als bondspresident evenmin, zonder te betalen. Wulff had de euvele moed om een van zijn ondervragers te vragen of zij betaalde als ze bij vrienden logeerde. De trut zei met een stalen gezicht ‘ja’. Dat zou onmiddellijk onderzocht moeten worden, want ze liegt dat het gedrukt staat. Als je bondspresident bent is het plotseling allemaal verdacht. Je hebt de schijn tegen, wordt dan door het schrijvend volk beweerd. Alles wat wij jou vragen dien je per omgaande en volledig te beantwoorden. De minste of geringste aarzeling maakt je verdacht. Hij mag het natuurlijk niet zeggen, maar zal vast gedacht hebben: ‘Val toch hartstikke dood’! De bondspresident heeft ook een echtgenote. Bettina Wulff heeft een tatoeage op haar rechter bovenarm. Daarom is ze een hoer. Of ze was het op zijn minst. Klaar. Nou en? Zou een voormalig prostituee het niet tot echtgenote van de bondspresident kunnen schoppen? Wat is daar mis mee? Jaloers soms? In het Italiaanse parlement zat Ilona Staller. Och, wat vonden ze dat allemaal bijzonder en heeft menige journalist een natte droom gehad bij het zien van La Cicciolina, de goed in het vlees zittende. Gewone mensen kunnen in de politiek niet meer functioneren. Daarom wordt er in toenemende mate geroepen: ‘Doe toch eens normaal man!’ En zelfs dat is niet normaal.