Friday 9 September 2011

Applaus en Protectionisme

Groot waren de koppen in de kranten ten tijde van de gebeurtenissen in Tunesië en Egypte. Groot zijn de koppen over Libië en Syrië? Arabische lente! Applaudisserend stonden de meeste van ons aan de zijlijn. Leve de liberale democratie. Eindstation van de beschaving. Doe het zoals wij en alles komt goed. Wie in zijn handen klapt heeft geen hand vrij om zijn portemonnee te trekken! Dat hebben de Russen al ervaren na 1989. Wat waren we blij met die Gorbatsjov. En vervolgens hebben we ze aan hun lot overgelaten. Zie wat ervan geworden is. Een nieuwe schurkenstaat, met de grootste maffiabaas van de wereld aan het hoofd.

Een kleine kop in de krant van vandaag. Wederopbouw. Beloofde hulp Tunesië en Egypte blijft uit. 14 miljard euro hebben Westerse en Arabische landen toegezegd om de hervormingen in beide landen te steunen. Onderdeel van een totaalpakket van het dubbele bedrag, toegezegd aan Noord – Afrikaanse democratieën in wording. Slechts een schijntje van het toegezegde bedrag hebben ze tot op heden ontvangen.

Wat het westen inzet en levert zijn wapens en adviseurs. Dat is goed voor de eigen militaire industrie. Daarnaast hebben we het vooral druk met het beschermen van onze overige eigen (olie)belangen. Ongeveer een derde van het hele EU-budget wordt gebruikt voor het protectioneren van de landbouwsector. Bijna 50 miljard euro. Europa is duur roepen we dan, zonder erbij te vermelden dat vooral de eigen agrarische sector – en dat al jarenlang – dat geld opstrijkt.

De gemiddelde leeftijd van de bevolking in de lente – landen ligt beduidend lager dan die bij ons. Wij vergrijzen en ontgroenen. Al die jonge mensen moeten aan de slag. Lukt dat niet, dan is een terugval onvermijdelijk. Er zal sprake moeten zijn van een stabiele middenklasse. Die kan alleen ontstaan als er arbeidsplaatsen zijn. Het alternatief is, dat we al die jonge mensen naar het westen halen en zo ons eigen ontgroening teniet doen. Maar dan pikken ze natuurlijk de banen van onze eigen mensen in. De werkelijkheid is dat de meeste lente – landen – jongeren het liefst in hun eigen land blijven wonen en werken, als daar een menswaardig bestaan op te bouwen valt.

Zolang als wij arrogant blijven waar het gaat over de democratie als het beste systeem, zonder oog te hebben voor de voorwaarden die noodzakelijkerwijs vervuld moeten worden om dat systeem een kans van slagen te geven, zolang als wij vooral druk zijn met het beschermen van onze eigen belangen, zolang zal het er in de wereld niet beter op worden. De beste manier , beter dan het geven van geld aan regeringen die daardoor onafhankelijk worden van hun bevolkingen, om de lente – landen te helpen is hen de mogelijkheid te geven om vrij met ons te handelen en te concurreren. Als zij het beter en goedkoper kunnen dan wij is dat voor ons als consumenten en ook voor de handel alleen maar goed. Wij moeten dus ophouden met applaudisseren en protectioneren. Wij moeten eindelijk eens beginnen met delen. Weg met de landbouwsubsidies in de EU is een eerste stap.