Umwertung aller Werte

Ik had, geloof ik, last van een schrijversblok. Er was even niets waarover ik me druk maakte. Even voelde ik een lichte onpasselijkheid opkomen toen de paus op weg was naar Afrika. Maar ik kon het niet opbrengen om serieus in te gaan op zijn onzinnige opmerkingen over condooms en aids. Er komt de laatste tijd alleen nog maar onzin uit het vaticaan. Daar moeten we dus maar aan wennen. De crisis dan? Welke crisis? Ons kabinet neemt maanden voorbereidingstijd, gevolgd door weken van overleg en onderhandelen, voor een pakket van maatregelen. Het resultaat is dat we eerst niets doen. Dat levert 50 miljard op. Dan investeren we nog 1% van ons bruto binnenlands product (bbp) en vanaf 2011 halen we alles weer terug met een half procent van het bbp per jaar door te bezuinigen. De sociaal economische raad mag nog tot oktober nadenken over eventuele alternatieven voor het verhogen van de AOW-leeftijd. Hoezo crisis? Een echte crisis vereist snel ingrijpen. Wij lijken nog wel wat tijd te hebben. Het zal dus wel zo'n vaart niet lopen met die crisis. De bankiers hebben ook nog steeds de grootste moeite met het inleveren van hun bonussen. De zaken gaan voor. Eigen belang eerst. Niks onbaatzuchtigheid in het belang van het hogere doel. Wat minder winst en de mensen aan het werk houden is kennelijk geen optie. Ik kreeg van een vriendin het boek 'Tegen de onverschilligheid, een pleidooi voor een moderne levenskunst' van Joep Dohmen cadeau. Inspirerend. Mij bekroop, toen ik het las, het gevoel dat het tijd is voor een nietzscheaanse Umwertung aller Werte. Maar wie brengt dat die waarde(n)loze, zelfgenoegzame graaiers, genietend van hun materieel geluk in ommuurde villadorpen, aan het verstand?