Jaren geleden las ik de Lanny Budd cyclus van Upton Sinclair. Juan-les-Pins, de Franse Rivièra als centrum van de internationale wapenhandel. Handel, die gerust gezien kan worden als de grootste bedreiging van de wereldvrede. Zolang er wapens gebruikt worden zullen ze geproduceerd en – legaal of illegaal – verhandeld worden. Producenten en handelaren hebben belang bij gewapende conflicten. Ze kopen om, ze destabiliseren landen, ze zetten mensen tegen elkaar op, ze moorden. Met maar een doel: het vullen van hun eigen zakken. Tot op de dag van vandaag is er geen kruid tegen ze gewassen. Als er ooit een derde Wereldoorlog uitbreekt, dan zal die niet met atoomwapens uitgevochten worden. Dan is hij namelijk te snel voorbij en dat is niet in het belang van de wapenindustrie.
Europa, de Verenigde Staten en Rusland zijn nog steeds de voornaamste exportlanden als het om wapen(systemen) gaat. Gezamenlijk nemen ze 87% van de handel voor hun rekening. Deze democratieën hebben dus een Januskop.
De onopgeloste moord op Ilaria Alpi is maar één voorbeeld van de meedogenloze manier waarop wapenhandelaren hun zaken plegen te doen. De RAI – journaliste werd in maart 1994, samen met haar cameraman, in Mogadishu, de hoofdstad van Somalië in haar auto neergeschoten. Ze stond op het punt de Italiaanse betrokkenheid bij marteling, illegale wapenhandel en het eveneens illegaal storten van giftig afval te onthullen. De moord is nooit opgehelderd, want het onderzoek naar de achtergronden en de daders werd op alle mogelijke manieren gedwarsboomd. Een getuige van de martelingen uitgevoerd door Italiaanse militairen in Somalië werd in Italië gearresteerd en kreeg 26 jaar voor de moord op Alpi, terwijl hij ten tijde van die moord helemaal niet in Mogadishu was. En daarmee was de kous af. Sommige commentatoren trekken wat dat betreft vergelijkingen met de moord in 1963 op John F. Kennedy. De internationale wapenhandel had natuurlijk graag een Amerikaanse invasie van Cuba gezien, hetgeen zonder enige twijfel tot een derde Wereldoorlog geleid zou hebben. Lee Harvey Oswald werd het kind van de rekening.
Zo zijn het nog steeds en altijd weer de persoonlijke en zakelijke korte termijn belangen die de toestand in de wereld beslissend beïnvloeden. Gelukkig zijn vele mensen inmiddels zo mondig en kritisch, dat ze dit waarnemen en veroordelen. Met name politici zullen in toenemende mate op hun tellen moeten passen willen zij het vertrouwen van hun bevolkingen niet nog meer verliezen dan toch al het geval is. In Syrië kunnen we waarnemen, wat een dictator met wapens uit het westen zijn eigen bevolking aandoet . In Libië schiet Kaddafi nog steeds met wapens uit het westen op zijn eigen volk. Het wordt de allerhoogste tijd, dat wereldwijd de wapenhandel en de corruptie als voornaamste euvels gezien en aangepakt worden. Dat zal zeker en vast niet zonder slag of stoot gaan, want het geboefte is tot in de hoogste politieke en bestuurlijke echelons doorgedrongen en acht zichzelf , gespeend van elk moreel besef (als wij het niet doen, doet een ander het wel ), onaantastbaar.
