Monday 16 April 2012

Welkom in Nederland!

De Turkse president, Abdullah Gül, bezoekt vanaf morgen ons land. Aanleiding voor het bezoek is het feit dat er vanaf 1612 diplomatieke betrekkingen tussen Turkije en Nederland bestaan. In onze gouden eeuw profiteerden we van de gunstige positie die we door overeenkomsten met het Ottomaanse Rijk in zuidoost Europa , het midden – oosten en oost en noord Afrika hadden verkregen. Zelfs onze tulp hebben we aan het Ottomaanse rijk te danken. In de zestiger jaren zijn veel Turken hier komen werken. Nu wonen ongeveer 385.000 mensen van Turkse komaf in ons land en gaan nogal wat Nederlanders op vakantie in Turkije.

Aan de vooravond van zijn bezoek heeft Gül in een interview met de Telgraaf Wilders een islamofoob genoemd, die een extreem geluid verkondigt en daarmee de radicalen alleen maar voedt. Wilders twitterde in reactie daarop: ‘Turkse humor: christen- pester, Koerden – Mepper, Hamas – vriend en islamist Gül klaagt over tolerantie.’ Dat is de manier waarop volwassen politici op de dag van vandaag met elkaar omgaan, in het kader van het bevorderen van de wereldvrede.

Naar mijn bescheiden mening is een van de grootste fouten van het buitenlands beleid van de EU, dat het zo lang duurt vooraleer Turkije toegelaten wordt tot de EU. Het land had al lang tot de EU moeten behoren. Turkije is bij uitstek het land dat de brug zou kunnen en moeten slaan tussen het overwegend christelijke westen en het overwegend islamitische midden – oosten. Het hoeft geen verbazing te wekken als de Turken zich van Europa afkeren als we hen steeds maar met een waarschuwend schoolmeestersvingertje de les blijven lezen. Het moment van graag -of- niet- maar –we- laten- ons- niet –door- jullie- vernederen, komt met rasse schreden dichterbij. Een voor de hand liggende reactie.

Abdullah Gül heeft zich, sinds hij in 2007 president werd, steeds meer ontpopt als een moslim – democraat, die bij voortduring hamert op het belang van democratische waarden en normen. Daarbij speelt ook zijn vrouw een niet te onderschatten rol. Hayrünissa Gül diende al in 1988 een klacht bij het Europees Hof in omdat ze vanwege de hoofddoek die ze draagt niet tot de universiteit van Ankara toegelaten werd. Ook de hoogte van haar hakken trok vorig jaar, bij een staatsbezoek aan Engeland, wereldwijd de aandacht. Mevrouw Gül is modern, democratisch en moslim. Een combinatie, die van onze kant alle steun verdient.

Ik denk dat meneer Gül eerder bereid is om meneer Wilders de hand te reiken en te schudden dan omgekeerd. Wilders is niet uit op een betere wereld voor ons allemaal, maar op gewin van zetels voor zijn PVV. Hij vermoedt met zijn verkettering van de Islam in te spelen op de onderbuikgevoelens van veel Nederlanders. In een interview met Gül dat ik op TV zag, sprak hij zeer verstandige woorden. Ik kan alleen maar hopen, dat zijn bezoek en zijn wijze woorden de komende dagen heel veel media – aandacht zullen krijgen, zodat hier en daar wellicht een oogje open gaat. Hartelijk welkom dus mevrouw en meneer Gül en nog bedankt voor die tulp!