Wednesday 21 December 2011

De stem des volks

Onbehagen onder de bevolking wordt veroorzaakt door onbegrip van het politieke establishment . Dat is de stelling van Laurence Stassen, de fractievoorzitter van de PVV in Provinciale Staten van Limburg. Ze reageert daarmee op Frans Pollux, wiens stelling dat het onbehagen niet al te serieus moet worden genomen omdat we het nog nooit zo goed gehad hebben als nu ze neersabelt als hooghartig, onverstandig en volstrekt verwerpelijk.

Stassen heeft zeker een punt als ze constateert dat veel mensen van mening zijn dat de politiek kaste zich te ver van de maatschappelijke werkelijkheid verwijderd heeft en het vermogen om te luisteren, toch een van de essentiële pijlers onder communicatie, verloren heeft. Dat probleem verdient echter nog wel wat definiëring om met Stassens woorden te spreken. Pollux heeft evenzeer een punt waar hij het onbehagen relativeert omdat mensen, en vooral Limburgers, vrij snel zeuren en minder snel de neiging hebben in eerste instantie naar zichzelf te kijken. Het is geriefelijker om de schuld van je eigen onbehagen bij de ander te leggen.

Als de PVV verweten wordt dat ze populistisch is, dan heeft dat niet zozeer van doen met het feit dat ze de ontbrekende luistervaardigheid van politici aan de kaak stelt, maar veeleer en veel meer met het feit dat ze luisteren naar gelijk stelt aan instemmen met. Het volk bestaat uit heel veel verschillende stammen , stemmen en belangen, die in een democratie door gekozen politici vertegenwoordigd worden. Bestuurders horen in een representatieve democratie te luisteren naar de vertegenwoordigers van het volk, te wikken, te wegen en vervolgens te doen wat ze – alles overwegende – het beste achten. In het algemeen belang. Besturen is de kunst van het vinden van de gulden middenweg, waar politiek de kunst is van het goed verwoorden van de afzonderlijke belangen en daaruit voortvloeiende standpunten. Zo verwoordt de PVV de stem van Henk en Ingrid, die haar groot gemaakt hebben omdat ze van mening zijn dat andere politieke partijen die stem niet goed verwoord hebben, hun problemen weggewuifd of gebagatelliseerd hebben.

Misschien is het echte probleem wel dat het openbaar bestuur te zeer gepolitiseerd is, dat bestuurders geen leiders, staatsmannen of –vrouwen meer zijn maar exponenten van deelbelangen. Politici zijn teveel bestuurders en bestuurders teveel politicus geworden. Vrijwel alle politieke partijen willen zo groot mogelijk worden en vertellen een kleurloos verhaal waar iedereen en dus niemand zich echt in herkend. Als DE stem van HET volk zou bestaan, hadden we geen behoefte meer aan gekozen vertegenwoordigers , waarvan Stassen er een is. Het onbehagen is vooral een gevolg van verdwenen vertrouwen in het bestuur, dat op één hoop gegooid wordt met de politiek. De mensen vertrouwen er niet meer op dat hun belang meegenomen en meegewogen is bij de uiteindelijke beslissing. Politici en bestuurders zijn baantjesjagers, die het vooral goed met zichzelf voor hebben.

Ik vergelijk het geheel wel eens met een gezin. De ouder(s) is/zijn de regering, de kinderen de politieke partijen. De kinderen moeten erop vertrouwen dat de regering, met het oog op hun toekomst, de goede besluiten neemt, terwijl ze zelf hun korte termijn belang duidelijk verwoord hebben en toch niet altijd hun zin krijgen. Glad ijs, ik weet het. Het volk gelijk stellen aan kinderen zal al gauw uitgelegd worden als ze voor dom verslijten en niet serieus nemen. Het zij zo. Stem dan maar PVV, dan krijg je op korte termijn ogenschijnlijk je zin en op lange(re) termijn oorlog.