De luxe van twee regeringen of de uitvinding van de flexibele coalitie

Slechts een klein bericht vandaag in de krant over de uitslag van de verkiezingen in Denemarken. Centrum – rechts met steun van de Dansk Folkeparti (DF) heeft nipt verloren. De uitslagen van Groenland en de Faroer – eilanden zijn nog niet binnen, misschien dat het daaraan ligt. Er zijn nog vier zetels te verdelen. Centrum – links levert hoogstwaarschijnlijk de nieuwe premier. De eerste vrouwelijke in de geschiedenis van het land, Helle Thorning – Schmidt (44). Dat zal Berlusconi (74) deugd doen. Alleen jammer dat de Denen geen lid zijn van de eurozone. Voor zijn redding blijft Silvio voorlopig afhankelijk van Angela Merkel, die hij niet zo attractief lijkt te vinden. Haar “onneukbare, dikke kont” bezorgt hem klaarblijkelijk machtmerries. Het kabinet van Lars Løkke Rasmussen, in 2009 opvolger van de andere Rasmussen (die naar de NAVO vertrok), kon in augustus in het 179 zetels tellende parlement geen meerderheid vinden voor de bezuinigingsvoorstellen. De slechte staat van de economie noopt ook de Denen, ondanks het feit dat hun staatsschuld dik onder de 60% van het Bruto Nationaal Product (BNP) ligt, tot het aanhalen van de broekriem. De DF, waar de PVV van Wilders en het CDA en de VVD het van hebben afgekeken, steunde de voorstellen van de regering niet. De DF heeft eigenlijk maar twee agendapunten: grenzen dicht gooien en verzorgingsstaat overeind houden. Ongeveer zoals de PVV en de SP bij ons. In Nederland is dat echter geen probleem. Daar nemen de PvdA, D66 en Groen Links met groot gemak de plaats in van gedoogpartner PVV. Dat ligt in Denemarken even anders. Daar vormt links het rode blok, waaraan ook de Deense SP mee doet. Een nipte meerderheid van de Denen had na tien jaar de buik vol van de gedoogconstructie. En dus komt er nu een centrum – links kabinet. Vanaf 1 januari 2012 vervullen de Denen het voorzitterschap van de EU, waarvan ze sinds 1973 lid zijn. De onlangs weer ingevoerde controles aan de grenzen met Duitsland en Zweden zullen wel weer verdwijnen en het is zeker niet uitgesloten dat Denemarken tot de eurozone gaat toetreden. Dat zou Silvio van harte toejuichen. Er zijn mensen die voorspellen dat het – na de gebeurtenissen in Denemarken - met de gedoogconstructie in Nederland ook wel niet meer lang zal duren. Dat is nog maar de vraag. In Nederland hebben we momenteel eigenlijk twee regeringen. Een van de VVD en het CDA met gedoogsteun zonder schriftelijke overeenkomst van de PvdA, D’66 en Groen Links en een van de VVD en het CDA met schriftelijk vastgelegde gedoogsteun van de PVV. De eerste zorgt voor het buitenlands beleid en voor Europa en ook voor de pensioenen, de tweede voor het afbouwen van de staatsschuld tot onder de 60% van het BNP en voor de verbetering van het subjectieve veiligheidsgevoel van het niet door feitenkennis gehinderde deel van de bevolking. Op die manier kunnen zowel links als rechts , afhankelijk van de thematiek, invloed op het beleid uitoefenen, waardoor het schip der natie een strakke middenkoers vaart. Noch de PVV, noch de PvdA, D66 en Groen Links hebben derhalve belang bij de val van een van beide regeringen. Geen reden dus voor paniek in de polder. Innovatief als we zijn hebben we de flexibele coalitie uitgevonden. Een sprookje dat Hans Christian Andersen had kunnen bedenken.