Nog een keer Roermond

De kop van de rubriek ‘De Peilstok’ in Dagblad De Limburger van afgelopen zaterdag luidde: ‘Democratisch nog niet rechtvaardig’. Ik miste meteen het woordje ‘is’. ‘Wat vinden inwoners van Roermond?’ Hier was het woordje ‘de’ bewust en gelukkig maar weggelaten. Aan het woord kwamen namelijk vier van de 56.000 inwoners. Een welzijnswerkster, een programmamaker, een justitie leerkracht en een kunstenaar. Doorsnee van de bevolking zullen we maar zeggen. Wie nu op grond van de kop verwacht zou hebben dat een van die vier iets over democratisch hoeft niet rechtvaardig te zijn gezegd zou hebben kwam bedrogen uit. Een van de vier, de programmamaker, zei iets over democratie. ‘Als de (gemeente)raad en daarmee blijkbaar een groot deel van de bevolking vindt dat Van Rey moet blijven zitten, dan is dat zo’. Over de vraag of dat dan ook rechtvaardig is, sprak geen van de vier. Typisch geval van een vlag die de lading niet dekt of negatiever uitgedrukt stemmingmakerij. Deze krant , zoals ze zichzelf altijd zo beeldend beschrijft als deze krant een onthulling meent te hebben, vindt kennelijk dat een democratisch genomen besluit nog niet rechtvaardig hoeft te zijn. En daarin heeft ze gelijk. Een democratisch genomen besluit om alle buitenlanders het land uit te gooien is bijvoorbeeld niet rechtvaardig. Democratie is derhalve niet per definitie rechtvaardig. Maar inherent aan dat systeem is dat de meerderheid beslist. In Roermond is dat de meerderheid van de helft van de kiesgerechtigde bevolking. Van de 44.000 opgeroepen kiezers, kwamen in Roermond bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen in 2010 namelijk 50,94% naar de stembus, zeg maar een dikke 22.000 personen. De coalitie heeft 21 zetels in de gemeenteraad. Met een kiesdeler van 722 zou je globaal kunnen zeggen dat ze een dikke 15.000 inwoners van de stad vertegenwoordigt. Iets meer dan een derde van de stemgerechtigden dus. Van Zo werkt onze democratie inmiddels. Niet de meerderheid, maar de meerderheid van de helft beslist. Misschien is dat wel niet echt democratisch en toch rechtvaardig. Want dan had die andere helft ook maar moeten gaan stemmen. Ze hadden de gelegenheid maar hebben er geen gebruik van gemaakt, omdat de democratie hen kennelijk niet meer interesseert. Elders in de wereld vechten mensen ervoor totdat ze erbij neervallen, maar dat stadium zijn wij natuurlijk al lang gepasseerd. Wij zijn de democratie voorbij. In het artikel stond niet of de vier inwoners die aan het woord kwamen in 2010 hun stem uitgebracht hadden. Behept met vooroordelen als ik ben ga ik er, gezien hun beroepen, maar van uit dat ze dat wel gedaan hebben. Alles overziende bedacht ik dat de kop boven het artikel misschien beter had kunnen luiden: ‘Rechtvaardig, maar ook democratisch?’