Problemen in de Zuid-Chinese Zee

De Filipijnen en China zijn geen vrienden, maar ook geen echte vijanden. Ik heb de indruk, dat de nationale gevoelens op de Filipijnen sterker zijn dan in China. De Chinezen spelen momenteel een spelletje machtspolitiek in de Zuid-Chinese Zee, waar ze binnen de territoriale wateren van enkele andere landen eilandjes en atollen bezetten. Ze hebben simpelweg een lijn op de kaart getrokken en vervolgens de wereld kond gedaan van het feit dat ze binnen die lijn alles controleren.

Voor wat betreft de Filipijnen heeft dat een arbitragezaak voor het Permanente Hof van Arbitrage (niet te verwarren met het Internationaal Gerechtshof) in Den Haag opgeleverd. De uitspraak wordt spoedig verwacht en de Chinzen zullen zich er weinig van aantrekken. De Amerikanen hebben enkele vliegdekschepen in de buurt en oefenen vlijtig met de Zuid-Koreanen en de Japanners. Net zoals ze via de Nato een kordon rond Rusland leggen, doen ze dat ook met China.

Alhoewel hier, afgezien van een paar fanatieke nationalisten, niemand een oorlog tegen de Chinezen wil riskeren, wordt het de Chinezen hun gang laten gaan in ruil voor investeringen toch min of meer als landverraad gezien. Dat is ook wel weer raar, want veel grote ondernemers in de Filipijnen hebben hun wortels in China. Er zijn ook wel wat lieden die vrezen, dat de kiem voor de derde wereldoorlog hier gelegd wordt. Een klusje dus voor de nieuwe president, die al aangekondigd heeft zelf met een bootje naar de Scarborough Shoal te zullen varen om er een Filipijnse vlag op te planten en de Chinzen uit te dagen hem overhoop te schieten.

De autoriteitsgevoeligheid is in Aziatische culturen vele malen groter dan in de Westerse wereld.
Een voorbeeld daarvan zagen we dezer dagen weer in China, waar een mafketel, die zichzelf corporate consultant noemt acht personeelsleden van een Chinese bank met een stok een pak voor de broek gaf op een podium omdat ze ondermaats presteren tijdens een teambuilding bijeenkomst waaraan meer dan 200 personeelsleden van die bank deelnamen. Geweldig nieuws. En die acht schapen laten het gewoon gebeuren.

Die autoriteitsgevoeligheid geldt ook voor de meeste Filipinos. Ze kijken enorm op tegen autoriteiten en zullen zelden tegenspreken of zelf initiatieven nemen. Misschien is dat ook wel de reden dat er zoveel Filipijnse zeelieden onder Nederlandse vlag varen. De kans op muiterij is uitermate klein.

Het zijn overigens vooral de Filipijnse vissers, die last hebben van het Chinese machtsvertoon. Filipinos eten graag en veel vis. Heel veel kleine vissers varen met hun bancas de zee op om in hun dagelijkse levensbehoefte te voorzien en ook nog wat te verkopen. Dat wordt steeds moeilijker. Overbevissing is ook hier een probleem.