De letter en de geest

Gisteren is de politie maar liefst drie keer in de zaak geweest. De tweede keer daarvan vergezeld door een ambtenaar van de gemeente en een brandweerman. De derde keer om te zeggen, dat het mogelijk is dat ze vaker komen. En dat alles om te controleren of de vergunninghouder ook daadwerkelijk in de (horeca)inrichting aanwezig is. De tweede keer heeft de politieman mij een proces verbaal aangezegd. Ik zat namelijk boven op mijn eigen toilet en dat mag niet. Ik moet in de zaak zijn. Ik denk na over de letter en de geest van de wet. Vraag me af wat de overheid met dit optreden wil bereiken? Ik kan eigenlijk maar tot een conclusie komen. De overheid is erop uit deze zaak te sluiten. In principe heb ik de inrichting al overgedragen aan mijn opvolgers. Twee dames, die bruisen van enthousiasme en energie. Ze wachten nog slechts op een vergunning van de gemeente. Ik heb altijd gedacht, dat de gemeente er ook is om ( startende ) ondernemers te steunen en waar mogelijk te faciliteren. Dat belijdt ze althans met de mond en het wordt ook opgeschreven in mooie beleidsnota's. Maar de praktijk is helaas anders. Ik ben er overigens van overtuigd, dat dit veelal afhangt van de opstelling van individuele ambtenaren. Er zijn er die transparant en controleerbaar willen zijn. Maar er zijn er ook die het hun bij wet gegeven gezag ongenuanceerd en cynisch tot machtswellust verheffen. Ogenschijnlijk valt er niets tegen te doen. De wet is nu eenmaal de wet en die hebben ze ( meestal ) aan hun zijde. Gisteren vroeg ik mij even af of en hoe die wet dan gehandhaafd wordt als mijn collega aan de overkant twee weken op vakantie gaat en zijn broer de zaak openhoudt? Waarschijnlijk, bedacht ik, volgens de geest. Er moet dus iets anders aan de hand zijn als de politie drie keer op een dag je zaak binnenkomt en daarbij ook nog aankondigt dat vaker te zullen doen. Maar wat? Ik kan het slechts vermoeden. Normaal vind ik het niet! Ik mag niet naar mijn eigen toilet en evenmin rustig boven de inrichting van mijn maaltijd genieten. Wat mij betreft is dat niet de geest van de wet, maar de ongenuanceerde letter. Daarbij wordt er naar mijn inschatting ook met twee maten gemeten. En als ik ergens niet tegen kan, dan is het willekeur en onrechtvaardigheid.