Sunday 24 July 2011

Noorwegen in rouw

Andreas Behring Breivik heeft een bloedige pagina aan de geschiedenis van zijn land toegevoegd. Een bomaanslag in Oslo en een schietpartij op het eiland Utøya, zo’n dertig kilometer noordwestelijk van de stad. Sinds WO II zijn er op een dag niet meer zoveel doden in Noorwegen te betreuren geweest. Opmerkelijk vond ik het feit dat de sociaal - democratische arbeiderspartij in Noorwegen kennelijk nog jeugdkampen organiseert. Maar dat terzijde.
Onmiddellijk wordt er vanzelfsprekend weer van alles en nog wat geroepen over de dader.
Hij is een nationalist. Hij is een anti -islamist, hij is een christelijk fundamentalist, hij vindt de PVV geweldig, hij is rechts en conservatief, hij woonde tot voor kort nog bij zijn moeder, hij heeft 6000 kilo kunstmest besteld.
De man is in de nacht van vrijdag op zaterdag door de politie verhoord, want hij had te kennen gegeven wel te willen praten. Ik ben benieuwd naar zijn verhaal.
Laat ik duidelijk zijn. Er valt niets te bedenken, dat zijn daad rechtvaardigt.
Maar er zijn nu plotseling ook mensen, die zich afvragen wanneer iemand in Nederland een magazijn in een moskee leeg schiet en zich daarbij beroept op de PVV. Of in hoeverre populisme en extreem rechts bij kunnen dragen aan de groei van een niets en niemand ontziend monster bij de buren. Natuurlijk niet bij ons, want wij hebben normen en waarden zonder ideologie.
In eerste instantie is Breivik zelf verantwoordelijk voor wat hij gedaan heeft.Het is nog niet duidelijk of hij de enige dader is. Ik lees dat de Noorse politie nog op zoek is naar een of meer handlangers. Mensen zijn kennelijk tot iets dergelijks in staat. Dat is geen nieuwe vaststelling. Maar omdat wij allemaal mensen zijn, zou dat wel aanleiding kunnen zijn voor wat meer terughoudendheid met onze (voor)oordelen. Ik wacht nog even af en probeer me intussen een voorstelling te maken van het oneindige leed van ouders die hun kinderen door deze wandaad verliezen, maar ik vrees dat me dat niet lukt.

No comments:

Post a Comment