Muizen in de Tweede Kamer

Het januarinummer van Filosofie Magazine heeft als thema ‘Hoe Chinezen denken?’ We zijn dus al wat opgeschoten sinds Kishore Mahbubani in 1998 zijn boek ‘Can Asians think?’ publiceerde. Het gaat gelukkig niet meer om de vraag of ze kunnen denken, maar om hoe ze dat doen en waarom ze het zo doen als ze het doen. Confucius, Lao Zi, Boeddha, Marx, Mao en zelfs Jezus leveren in het huidige China een wonderbaarlijk mengelmoes aan gedachten en overpeinzingen op. Van de allesoverheersende rol van de familie tot plat materialisme. Van het belang van hiërarchie tot feng shui. Vanuit onze westerse arrogantie hebben wij jarenlang gedacht dat zij niet denken konden. Iedereen die niet doet wat wij doen moet wel achterlijk zijn. Van de weeromstuit zijn de Chinezen een aantal dingen gaan doen die ze van ons afgekeken hebben. En verdomd, ze doen die dingen nog beter dan wij het ooit gedaan hebben. Gelukkig maar, want daarom kunnen en moeten ze ons nu te hulp schieten.

Toch moet ervan uitgegaan worden dat er al weldenkende Chinezen waren toen wij nog in bomen leefden. Ons past derhalve wat meer bescheidenheid en, zoals Confucius al adviseerde, voorzichtigheid met woorden. Dat geldt eens te meer voor ons Nederlanders, de Chinezen van Europa. Hoe denken wij? Kunnen wij denken? Wat houdt ons bezig? Waar maken wij ons druk over?

Ik word bepaald niet vrolijk van wat onze gemoederen voornamelijk lijkt te bewegen. De hoofdbedekking van de majesteiten , een satirisch filmpje bij DWDD met majesteitelijke hoofden gemonteerd op blote lichamen, een dappere majesteit die een steile loopplank weet te bedwingen of de muizenplaag in de Tweede kamer. Muizen! Gevaarlijke beesten! Het Chinese dorp Lishui kende ooit een plaag van witte muizen. Duizenden. Ze werden gevangen, in zakken gestopt en opgeruimd. Op het eiland Gough in de Zuid - Atlantische oceaan zijn de aanwezige muizen drie tot vier keer zo groot geworden dan normaal en hebben zich tot carnivoren ontwikkeld. Ze vallen in groepen vogels aan en peuzelen die met huid en haar op. Ze mogen wel uitkijken daar in de Tweede Kamer. Westminster Palace had in 2008 ook last van de beestjes. Gif, vallen en katten boden een oplossing. Maar katten mogen in Nederland niet van de Partij voor de Dieren, gif is helemaal uit den boze en in vallen moeten de beestjes levend gevangen worden. Wie moet voor zo’n muizenvangende kat zorgen? En misschien vangen die katten wel helemaal geen muizen meer omdat ze zo goed verzorgd worden. Want Nederlandse katten zijn net als Nederlandse mensen. Ze hoeven niet meer voor zichzelf te zorgen, er wordt voor ze gezorgd. Het wachten is op een voorstel om de kat stemrecht te geven. Zou er in China ook kattenvoer te koop zijn? Misschien valt er voor ons nog wat te leren van hoe de Chinezen denken. Deng Xiaoping wist immers al dat het niet uitmaakt of de kat zwart of wit is, als hij maar muizen vangt!