Oxi ! Het is genoeg !

Ik had het mis! Het werd geen 'NAI', maar een overweldigend 'OXI' ! Die Grieken toch. Ze hebben de neus vol van de afgelopen jaren, waarin de staatsschuld alleen maar toenam en opnieuw gefinancierd moest worden in ruil voor allerlei draconische bezuinigingen, die de economie alleen maar verder de kelder in geholpen hebben.

Maar 'NAI' of 'OXI', wat maakt het feitelijk uit? De meeste mensen weten niet eens waarover ze gestemd echt hebben. Was het nu tegen of voor verdergaande bezuinigingen? Voor of tegen in de eurozone blijven? Tegen of voor de EU? Was het tegen of voor de angst? Voor of tegen de alsmaar verder graaiende internationale financiele markten en bankiers?   Voor of tegen de koers van de regering van Tsipras? De uitslag zal op velerlei wijze uitgelegd worden.

Wij lopen vrijwel allemaal braaf aan het handje van de mensen die geld verdienen met al deze flauwekul. 'NAI' was misschien een zogenaamd verstandige stem geweest, maar de geschiedenis leert dat enkel onverstandige mensen aan de wieg staan van veranderingen. Mensen die de status quo niet langer accepteren. Mensen zoals de Grieken. Op de Griekse eilanden zijn de mensen al begonnen met de herinvoering van de ruilhandel en dus de afschaffing van het geld. Klinkt utopisch, maar wellicht is het de enig goede weg. Het bestaande systeem gewoon negeren. Laat de Spanjaarden, de Portugezen en wie wil de Grieken maar volgen. Europa is een geografische entiteit en nooit veel meer geweest dan een economische eenheid. Er was en is geen Europees gevoel. Er was en is geen Europese solidariteit.

Het is de hoogste tijd voor een 'Umwertung aller Werte'. Een nieuwe strategie voor de wereld. Nieuwe structuren en systemen. De oude blijken in toenemende mate te falen . Allerlei zogenaamd machtige en wijze mensen zitten gevangen in een denkwereld die alles en iedereen ondergeschikt maakt aan economische groei en winst. Wij hebben ons laten wennen aan een leven op de pof en ons daarmee uitgeleverd aan de financiele markten. Die macht zal gebroken moeten worden, evenals die van het wereldwijde militair-industriele complex. Dat kan alleen maar wanneer we ons collectief gaan verzetten. Wanneer we de welvaart eerlijk gaan verdelen en solidair zijn met elkaar. Wanneer we de natuurlijke hulpbronnen en het water deprivatiseren. Wanneer we de tering naar de nering zetten. Wanneer er echte leiders opstaan met een inspirerende visie op de gezamenlijke toekomst van alle wereldburgers, die de moeite van het volgen waard is. Er is genoeg voor iederen. We slagen er enkel tot nu toe niet in het rechtvaardig te verdelen.

 De Grieken hebben ons weer eens een voorbeeld gegeven, dat de moeite van het volgen waard is.