De OFWs leveren een substantiele bijdrage ( 13,5%) aan het Bruto Nationaal Product van de Filipijnen. Per jaar maken ze officieel meer dan 20 miljard Amerikaanse dollars over. Het werkelijke getal ligt volgens schattingen van de Asian Bankers Association nog 30 tot 40% hoger.
In Ninoy Aquino International Airport (NAIA) zijn er zelfs speciale counters voor OFWs.
Ze sturen niet alleen geld naar huis, maar ook dozen gevuld met allerlei spullen. De zogenaamde Balikbayan boxes.
Recentelijk is de wetgeving aangepast nadat er rumoer ontstaan was over de manier waarop de douane (Bureau of Customs) omging met deze dozen. Ze werden bijna allemaal geopend. De OFWs dienden invoerrechten te betalen over de goederen en regelmatig verdwenen er ook spullen. De douane staat hier bekend als een van de meest corrupte overheidsdiensten.
De nieuwe wet staat de OFWs toe om per jaar drie dozen met elk een inhoudswaarde van 150,000 pesos (ongeveer 3000 euro) naar huis te sturen zonder dat daarvoor invoerrechten verschuldigd zijn, mits de hoeveelheid goederen niet commercieel is en ze evenmin bestemd zijn voor ruilhandel, verkoop of verhuur. Tevens zijn de regelingen voor definitief terugkerende OFWs versoepeld. Afhankelijk van hoe lang een OFW in het buitenland gewerkt heeft mogen er nu tot maximaal 350,000 pesos (7000 euro) aan persoonlijke huishoudelijke bezittingen belastingvrij mee naar huis genomen worden.
Het grote aantal OFWs (ongeveer 10% van de bevolking) heeft ook een keerzijde. Veel kinderen groeien hier op zonder hun vader, moeder of beide. De familie en met name de grootouders (lola en lolo) spelen een belangrijke rol bij de opvang en opvoeding van de kinderen. Soms ook zijn de achterblijvende kinderen genoodzaakt om voor zichzelf te zorgen en dragen relatief jonge kinderen de verantwoordelijkheid voor hun broertjes en zusjes.
Onze buurman gaat eind dit jaar met pensioen en hoopt dan definitief terug te keren naar de Filipijnen.
No comments:
Post a Comment