Gelukkig steunt Nederland het ESM

Zoals het er nu uit ziet gaat het Nederlandse parlement vanmiddag gelukkig instemmen met het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM). Met de steun van CDA, VVD,PvdA, D’66 en Groen Links draagt Nederland 4,6 miljard direct bij en staat nog eens garant voor 35,4 miljard euro, die in geval van nood oproepbaar zijn door een gekwalificeerde en gewogen meerderheid van 85% van de deelnemende landen. Te hopen valt dat met het ESM de stabiliteit van Europa en de euro gegarandeerd kan worden, want die is van uitermate groot belang voor een klein land als Nederland, dat in hoge mate voor zijn inkomsten ( BNP) afhankelijk is van export binnen de eurozone. Een onstabiel Europa en een wankelende euro hebben grote negatieve gevolgen voor ons BNP. De noodzaak om de tering naar de nering te zetten zal in dat geval nog veel zwaarder te voelen zijn in onze rechter kontzak, waar kennelijk van menigeen ook het verstand zit. De tering naar de nering zetten moeten ook regeringen en bevolkingen die nu door het ESFS en straks door de structurele opvolger het ESM gesteund worden. Het is – en dat zou iedereen die wel eens een journaaluitzending gezien heeft kunnen weten- dus niet zo dat wij bakken met geld naar bijvoorbeeld Griekenland brengen, terwijl de Grieken zelf niet hoeven te bezuinigen. En dat geld voor de Ieren, de Italianen en de Spanjaarden evenzo.

Wat is het andere scenario? We kunnen de boel laten ploffen. Onszelf achter de dijken en opnieuw gesloten grenzen terugtrekken. We kunnen de Grieken, de Italianen, de Spanjaarden en de Ieren laten barsten, ze dwingen hun gigantische schulden terug te betalen en als ze dat niet kunnen ze beroven van alles wat ze nog aan inkomstenbronnen hebben. Onwillekeurig doet dat scenario me denken aan de gevolgen van het verdrag van Versailles, waarmee een einde kwam aan de eerste wereldoorlog. De herstelbetalingen waren voor de Duitsers moeilijk te dragen en trokken een zware wissel op de wederopbouw van het land. De NSDAP speelde daar handig op in en wat dat uiteindelijk voor gevolgen had is bekend. De Europese samenwerking heeft ons in ieder geval een periode van bijna zeventig jaar zonder oorlogen onder elkaar opgeleverd en gisteren, zittend in het zonnetje op een terras, realiseerde ik me nog eens wat het voor een rijkdom is niet te hebben moeten meemaken wat mijn ouders en grootouders moesten beleven.

Ik ben dus maar wat blij dat ons land niet geregeerd wordt door een coalitie van de PVV en de SP, omdat ik vrees, dat mijn kinderen door hun opstelling nog wel eens geconfronteerd zouden kunnen worden met wat mijn ouders en grootouders overkomen is. Niet de soevereiniteitsparanoia maar alleen de onderlinge solidariteit in Europa kan hen dit besparen.